α μωρέ φτάνει πια μ' ένα ''στην Ελλάδα δεν, στην Ευρώπη καμία σχέση'' και άλλα τέτοια ματαιόδοξα και συμπλεγματικά. Η Αθήνα προφανώς έχει τη ρυμοτομία που της επέβαλλε η κοινωνικοοικονομική και πολιτική ιστορία της, είτε αυτό λεγόταν Πρόσφυγες και στέγαση τους, είτε Κατοχή και Δεκεμβριανά, είτε ταχεία ανοικοδόμηση μετεμφυλιακά είτε με αντιπαροχή είτε λόγω ανάγκης απάλειψης των παραγκουπόλεων (για πολλούς και διάφορους λόγους, και πολιτικούς και οικονομικούς) είτε λόγω ατολμίας και απροθυμίας της ελληνικής αστικής ταξης να επενδύσει σε κάποιο παραγωγικό τομέα και η εμμονή της στη σιγουριά του κατασκευαστικού κλάδου.Δεν νομίζω το Παρισι ή το Λονδίνο ή ακόμα περισσότερο οι Βρυξέλλες ή η Γενεύη ξέρω γω, να ακολούθησαν παρόμοια ιστορική πορεία. Το παρελθόν διαμορφώνει το παρόν και εκτός αν θέλετε να την ανατινάξετε και να χτίσετε άλλη απ την αρχή, η Αθήνα δεν αλλάζει δραστικά και είναι αυτό που είναι γιατί διαμορφώθηκε έτσι βάσει των ιστορικών συνθηκών. Πρέπει κάποιος να ασχοληθεί στα σοβαρά με τους όρους βελτίωσης αλλά αυτή η αιώνια διαμαρτυρία ''αχ θεέ μου που με έφερες να ζήσω'' και η νοοτροπία ότι τα κακώς κείμενα απορρέουν από το ότι ''δεν είμαστε Ευρωπαίοι, είμαστε λαμόγια και απολίτιστοι'' είναι αντιλήψεις μιας ματαιόδοξης ελιτίστικης και ανυπόφορα ανόητης μειοψηφίας