Νομιζω οτι λιγο πολυ οι περισσοτεροι συγκρινουμε με βαση τον εαυτο μας. Φυσικα κ υπαρχουν φτωχοτεροι, πλουσιοτεροι, αδικημενοι, κρυμενοι κτλ. Ομως οταν βλεπεις καποιον κοντα στην ηλικια σου, με παρομοια δουλεια, παρομοια κοινωνικη θεση, μορφωση κτλ, εκει σε τζουζει. Γιατι νιωθεις οτι τα εχεις κανει ολα σωστα (δουλεψες,σπουδασες,εκανες καλη οικονομικη διαχειρηση) και παρολα αυτα η ποιοτητα ζωης σου ειναι πολυ χειροτερη απο τους αντιστοιχους σου στο εξωτερικο. Δεν συγκρινεσαι με καποιον που ειχε την ατυχια να μεινει αστεγος. Δυστυχως πλεον πολλες φορες ουτε τον μικροκοσμο μας μπορουμε να φτιαξουμε οταν βαλλομαστε απο τοσο αντιξοες συνθηκες. Ποσο να βελτιωσω την καθημερινοτητα μου οταν αυτη παταει σε σαπια θεμελια; Ολοι προσπαθουμε να το κανουμε βεβαια, μεσα σε αυτους κ εγω, αλλα πολλες φορες αυτα ειναι κενα λογια
