'Οπως είπα, διαδίκτυο είναι, ο καθένας λέει ό,τι του καπνίσει για όλα και κυρίως γι' αυτά που αγνοεί. Και δεν εννοώ "το είδος του σχολείου" (αλήθεια πού στην ευχή έγραψα για σχολείο, για τάξη έγραψα) ή τη δική μου διδακτική και παιδαγωγική επάρκεια, που άλλωστε υπόκεινται σε ζώσα αξιολόγηση, αλλά την πραγματικά οδυνηρή άγνοια για την ποιότητα των σημερινών νέων. Αν πρόκειται για άγνοια...Λυπάμαι που υπέκυψα στον πειρασμό να απαντήσω εξαρχής ή που δεν έγραψα από κάτω μόνος μου τις μάλλον προβλέψιμες απαντήσεις σας να σας βγάλω κι από τον κόπο. Το πάθημα μάθημα και ο καθένας με τα συμπεράσματά του. Μέχρι εδώ όσο αφορά εμένα και κουβεντούλα πάνω στα σπασμένα μούτρα ενός ανθρώπου δε θα κάνουμε. Ευχαριστώ για τις εμπνευσμένες υποδείξεις, προκείμενες και επικείμενες.Αν όμως μπουν και κάποιοι άλλοι στη διαδικασία να το διαβάσουν αυτό το σχόλιο, ίσως χρησιμέψει ένα βλέμμα προς τα πίσω, προς δυο κουβέντες τος Πρωταγόρα (σε σύνοψη): Τρια σχολεία περνάει ο άνθρωπος. Το πρώτο είναι η οικογένειά του, ύστερα έρχεται το καθαυτό σχολείο και τελευταίο το σημαντικότερο σχολείο, που είναι το πολίτευμα και οι νόμοι. Κι αν αυτό δε δουλεύει σωστά, ό,τι κι αν έμαθε στα δυο προηγούμενα ο άνθρωπος πάει χαμένο.