Να τις χαίρεσαι τις κορούλες σου! Μακάρι να είχε κρατημένα κι η μαμά μου τα δικά μου για τις δικές μου! (βεβαια τα ρούχα της Χριστιάνας ήταν ακριβά για εμάς τότε...)