#7 μου θυμίζεις μια απ' τις ερωτήσεις της Παρασκευής.Δε νομίζω ότι ο λόγος που διστάζεις είναι ότι είστε "δεμένη οικογένεια" (αντε πάλι αυτή η δικαιολογία...), ή ότι δε θέλεις να αφήσεις μόνους τους γονείς σου, δες το πρόβλημα στα ίσα και μην υπεκφεύγεις. Φοβάσαι να μεγαλώσεις και να πάρεις τη ζωή σου και την ευθύνη σου στα χέρια σου. Το ότι έζησες σο εξωτερικό μόνη δε σημαίνει πολλά, ήσουν μακριά απ' το σπίτι σου άρα μαλλον θα εμενες μόνη αν δεν είχες άλλη επιλογή. Ακόμα και τώρα, θέλεις το σπίτι σου να είναι κοντά στο πατρικό σου, γιατί; Το σημαντικό είναι να αναλάβεις την ευθύνη του εαυτού σου. Και αν μου επιτρέπεις, δε μου ακούγεστε και πολύ δεμένη οικογένεια: οι γονείς σου δεν σεβονται τις επιλογές σου και έχετε κόντρα, δε σε ενθαρρύνουν (απ´ ότι συμπεραίνω) να φύγεις απ το σπίτι ενώ μπορείς στα 30 σου σχεδόν, δέσιμο το λες αυτό ή εξάρτηση και προβολή πάνω σου των δικών τους επιλογών; Δεν είσαι η προέκτασή τους. Απογαλακτίσου πριν κάνεις τη ζωή που θέλουν και το μετανιώσεις αργότερα.
