Είναι από τις στιγμές που λες να μην γράψεις, αλλά τελικά δεν τα καταφέρνεις. Θέλω να πω λίγα πράγματα μόνο, για να έχουμε και μεις στο μυαλό μας. Είμαι 20 χρονών και για διάφορους λόγους έχω ζήσει ορισμένους μήνες σε χώρες της Κεντρικής Ευρώπης και έχω περάσει και κάποιες βδομάδες στην Ολλανδία.Καταρχήν, και χωρίς να θέλω να προσβάλλω την "αρθρογράφο", είναι σίγουρη πως ζει στην Ολλανδία; Ποιοι άνθρωποι που "ζουν για να δουλεύουν"; Ποιοι "απόμακροι άνθρωποι"; όποιος έχει γνωρίσει Ολλανδό έχει να λέει για το πόσο χύμα και έξω καρδιά είναι, μέχρι ενοχλητικού βαθμού πολλές φορές. Είναι από τους πιο ευχάριστους λαούς, με όρεξη όλη την ώρα και χαμόγελο και αυτό είναι ένα οξύμωρο: πως καταφέρνουν να είναι τόσο ευχάριστοι, έχοντας να υπομείνουν καθημερινά τόσο απαίσιο καιρό. (Ο καιρός είναι πραγματικά χάλια, όλη την ώρα το ίδιο γκρίζο πράγμα, δίχως ποικιλία. Εαν έβρεχε την μια και έβγαζε ήλιο την άλλη οκ, αλλά μπορεί να περάσουν κ δυο βδομάδες χωρίς να φτιάξει). Από κει και πέρα ενδεικτικά παραδείγματα: κάποιες φορές είχα βγει για τρέξιμο, στον δρόμο σε ένα προάστιο του Eindhoven. Όποιος συναντούσα με χαιρετούσε και μου έκανε αστεία, όταν εξηγούσα πως δεν καταλαβαίνω καλά ολλανδικά μου τα λεγαν στα αγγλικά, έκαναν πλάκα και πιάναμε κουβέντα. Μιλάω για τύπους γύρω στα εξήντα, για ζευγάρια στα 30 με καροτσάκια, για πιτσιρικάδες, για τα πάντα. Είναι πάρα πολύ ευχάριστοι άνθρωποι, κάνε την προσπάθεια να τους γνωρίσεις και άνοιξε λίγο τους ορίζοντες και τα όρια σου, καλό θα σου κάνει. Ελάχιστα άτομα μπορούν να προσαρμοστούν αμέσως σε ένα νέο περιβάλλον, ειδικά όταν τα πράγματα εκεί είναι πιο "σοβαρά". Ναι, οκέη και εμένα μου έλειπαν οι φίλοι μου(φοιτητές όλοι μας), που την ώρα που εγώ κοιμόμουν νωρίς επειδή είχα δουλειές το πρωί ή έπρεπε να υπομείνω την τάδε υποχρέωση, άραζαν και έπιναν μέχρι το πρωί κάνοντας πλακίτσα. Και εγώ σκέφτηκα μερικές φορές "να τα πάρει ο διάολος όλα" θα γυρίσω σπίτι και θα αράζω την ζωή μου. Κατάλαβε όμως κάτι: δεν είσαι υποχρεωμένη να ζήσεις μια ζωή που δεν σου αρέσει, εφόσον σου φαίνονται τόσο σκούρα τα πράγματα. Δεν έχει σημασία τι λένε οι άλλοι, αν σου μιλάνε για ευκαιρία και σε ζηλεύουν, σημασία έχει τι θες εσύ. Οπότε, σταμάτα να κλαίγεσαι, σκέψου εαν προσπάθησες εσύ αρκετά. Ίσως απλά δεν είναι για σένα, άλλη ζωή γουστάρεις πως να το κάνουμε; Κάνε την προσπάθεια σου όμως. Επίσης, η Ολλανδία είναι τίγκα στους ξένους, από κάθε γωνιά του πλανήτη. Εκεί θα βρεις κοινά και ένα στήριγμα, ούτε ξένους έχεις γνωρίσει; Και ποιός είπε πως τα όνειρα πεθαίνουν επειδή μετακόμισες σε μια χώρα που, μέχρι στιγμής δεν γουστάρεις; Όσον αφορά το φαγητό, θα συμφωνήσω. Δεν μπορεί να συγκριθεί με όσα μάθαμε να τρώμε εδώ πέρα, έχω περάσει και εγώ κάμποσα βράδια νηστικός, μόνο οι Pommes Frites γαμάνε, οι πατάτες τηγανητές που έχουν. Βάλε προτεραιότητες και κάνε μια λίστα. Δεν είσαι υποχρεωμένη να ζεις εκεί, και το κλαψούρισμα, και ας γίνει για δέκα μήνες, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Δεν ξέρω τι να σου πω, έχω σοκαριστεί με τον τρόπο που έχεις τα πράγματα στο μυαλό σου. Εγώ θα σου πρότεινα να φύγεις, εφόσον σε χαλάει τόσο πολύ. Κακό στον εαυτό σου κάνεις όσο μένεις εκεί. Εαν μείνεις όμως, κάνε μια προσπάθεια. Γιατί μου φαίνεται απίστευτο πως με έναν τόσο θερμό λαό, δεν μπόρεσες να κολλήσεις και δεν αναφέρεις το δικό σου μερίδιο ευθύνης. Και εγώ ήμουν μια από αυτούς που έφυγε γιατί τη βαρέθηκα την Ελλάδα, με τη μικροαστικότητα, τη μιζέρια, την καθημερινότητα και όλα αυτά προτού η κρίση χτυπήσει δυνατά την πόρτα της. Αυτά σου λείπουν, που παραθέτω πιο πάνω, αυτά που βαρέθηκες.
