Γενικώς σωστά τα λέει, πάντα σκεφτόμουν ότι οι πλούσιοι τρώγονται από την αμφιβολία αν οι καινούργιοι άνθρωποι στη ζωή τους τους θέλουν γι'αυτό που είναι ή γι'αυτά που μπορούν να κερδίσουν απ'αυτούς. Το ίδιο εξάλλου ισχύει και για τους διάσημους.Ωστόσο, πάντα είχα μια απορία όταν διάβαζα για τους ζάπλουτους και την "δυσκολία τους να διαχειριστούν τα νέα δεδομένα μπλα μπλα μπλα". Όταν είσαι φτωχός, δε μπορείς απλώς να χτυπήσεις τα δάχτυλά σου και να γίνεις φτωχός. Το αντίστροφο όμως είναι πανεύκολο να συμβεί! Είναι απλό. Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που υποφέρουν φρικτά, χωρίς καν να πληρώνουν λανθασμένες επιλογές τους, αλλά απλώς το ότι γεννήθηκαν στο λάθος μέρος τη λάθος εποχή. Βοήθησέ τους. Βοήθησέ τους σε βαθμό να πάψεις να είσαι πλούσιος.Το να τρως συνέχεια σε ακριβά εστιατόρια συνηθίζεται και γίνεται μπανάλ. Τέλεια! Μην τρως σε ακριβά εστιατόρια! Φάε 1-2 φορές για την εμπειρία, & μετά μην ξαναξοδέψεις ποτέ για ένα σου γεύμα το μηνιαίο προϋπολογισμό μιας μέσης ινδικής οικογένειας.Κράτα όσα χρειάζεσαι για να ζεις με άνεση και ασφάλεια, αλλά όχι χλιδή, & για να έχεις κάποιες απολαύσεις (ας πούμε ταξίδια κι ένα αξιόπιστο αυτοκόνητο, χρειάζεται κάτι παραπάνω ο άνθρωπος;) και δίνε. Πρέπει να συνειδητοποιούμε ότι, ακόμη κι όταν τα κέρδη/αναγνώριση/επιτυχία τα κερδίσουμε με την αξία μας, πάντα οφείλονται σε ένα βαθμό και στην τύχη. ΠΑΝΤΑ. Τύχη που γεννήθηκε κάποιος στην Αμερική κι όχι σε μια χώρα όπου πιθανότατα δε θα μάθαινε ποτέ γράμματα. Τύχη που δεν δεν αναγκάστηκε να γίνει παιδί-στρατιώτης ή παιδί-εκδιδόμενος. Τύχη που δεν τον άφησε ημιπληγικό κάποιο ατύχημα. Τύχη που δεν τον πυροβόλησε κάποια συμμορία στο δρόμο.Πιστεύω ότι αξίζει να μοιραζόμαστε την τύχη μας με τους άλλους.Α, κι αν τη γκόμενα την πηγαίνεις στην ίδια ταβέρνα που θα την πήγαινε ένας απλώς υπάλληλος & δεν της κάνεις άχρηστα δώρα όπως διαμάντια και γουναρικά, δεν έχει λόγο να σου κάτσει για τα λεφτά σου.
