Πολλές φορές, σε κουβέντες μας, αναφερόμαστε στην κρατική προπαγάνδα. Τι γίνεται όμως με την «Αντικρατική» προπαγάνδα? Αυτήν που απλώνεται - μέσω διαδικτύου - χωρίς ηθικούς όρους και όρια? Οι παλιοί «μπλόγκερς», πλέον έχουν γίνει «φωτοσόπερς».Έχουν αντιληφθεί ότι η εικόνα, έχει πολύ μεγαλύτερη διεισδυτικότητα από ένα κείμενο. Διαλέγουν τον ιδεολογικό τους αντίπαλο και τον «χτυπάνε» με αλλεπάλληλες παραποιημένες φωτογραφίες («χιουμοριστικές» ή «εξοργιστικές» για το κοινό αίσθημα). Η φωτογραφία αρχίζει να διαδίδεται ακόμα και από χρήστες που δεν ταυτίζονται ιδεολογικά με τον δημιουργό. Σε αντίθετη περίπτωση ένα κείμενο δεν θα είχε τόσο υψηλή διάδοση (μια εικόνα = 1000 λέξεις και μάλιστα σε light συσκευασία). Είτε γίνει αντιληπτό, είτε όχι, ότι η φωτογραφία «λέει ψέματα», δεν έχει σημασία. Η «λάσπη» έχει απλωθεί και δεν καθαρίζει με τίποτα. Αυτή δεν ήταν πάντα η δουλειά της προπαγάνδας?
