Ενδιαφέρον άρθρο, αλλά νομίζω αρκετά ασύνδετο. Τελικά έχουν δίκιο όσοι θεωρούν το 2013 καλύτερη χρονιά; (δε βλέπω κάποια πειστικά επιχειρήματα για το αντίθετο) - το άρθρο του spectator τουλάχιστον αναφέρει στοιχεία για να υποστηρίξει τη θέση του (http://www.spectator.co.uk/the-week/leading-article/8789981/glad-tidings/)Γιατί θα πρέπει να μετριάσει τη χαρά μας η πτώση της ηγεμονίας της Ευρώπης; Αν δεν ήταν καλό για το κόσμο, γιατί να στεναχωρηθούμε; Και αν ήταν σημαντικό για την ανθρωπότητα, πώς το κατάφερε αν όχι χάρη στον καπιταλισμό; Πολλές αντιθέσεις βλέπω.Και προφανώς οι κρίσεις είναι βασικό κομμάτι του καπιταλισμού - διορθώνουν τα όποια λάθη του συστήματος. Το να θέλουμε να έχουμε τα θετικά του καπιταλισμού χωρίς τα αρνητικά του είναι - όπως φάνηκε - αν όχι αδύνατο, τουλάχιστον προβληματικό. Και η παρέμβαση στη κρίση ήταν προσπάθεια των κυβερνήσεων να χειραγωγήσουν την αγορά, φορτώνοντας τα βάρη της διάσωσης των τραπεζών στο κόσμο. Οι περισσότεροι ρεπουμπλικανοί γερουσιαστές (φαντάζομαι φανατικοί καπιταλιστές) είχαν ταχθεί εναντίον μιας τέτοιας κίνησης. http://thelede.blogs.nytimes.com/2008/09/29/house-republicans-lambaste-bailout-bill/