Τέτοιου τύπου έρευνες προωθούν ΜΟΝΟ την λεγόμενη πολιτική ορθότητα που τείνει να σαβουριάσει τα πάντα. Ακόμα και να θεωρήσουμε ότι υπάρχουν διακρίσεις, δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι ένα έργο είναι καλλιτεχνική δημιούργημα και είναι στην κρίση του σκηνοθέτη/δημιουργού να βάλει τους ηθοποιούς που θέλει στους ρόλους που θέλει. Είναι απείρως πιο προσβλητικό να βάζει κάποιος πχ μια γυναίκα ή έναν μαύρο ηθοποιό σε ένα ρόλο με το ζόρι (όπως γίνεται σε πχ διάφορες ιστορικές ταινίες όπου δεν δικαιολογείται η παρουσία τους) προκειμένου να δείξει ότι "δεν γίνονται διακρίσεις" παρά να τους αρνηθεί να παίξουν.