Θυμάμαι πολύ γνωστό κλάμπ πολύ γνωστού ιδιοκτήτη νυχτερινών μαγαζιών και dj κ δε ξέρω κ γω τι άλλο, που για να μπείς μέσα στο μαγαζί, ακόμα και τραπέζι να είχες κλείσει έπρεπε η αναλογία αντρών γυναικών να είναι ίδια, την ίδια στιγμή για να μπεις, όχι απλά ο αριθμός αντρών γυναικών που είχαν κλείσει το τραπέζι να είναι ίδιος. Τι εννοώ: Κλείσαμε τραπέζι μεγάλη παρέα, φτάσαμε πρώτα 2 αγόρια, αφού περάσαμε ανάκριση, περάσαμε, ήρθαν άλλα 2 αγόρια μπήκαν αλλά ο 5ος έμεινε στην πόρτα! Δεν τον άφηναν να μπεί μέχρι να εμφανιστούν τουλάχιστον 4 γυναίκες. Παρόλο που είπαμε 100 φορές ότι οι κοπέλες έρχονταν και είχαν κολλήσει στην κίνηση, οι μπρατσάτοι ήταν ανένδοτοι. Δυστυχώς τώρα που ψιλομεγάλωσα οφείλω να το παραδεχτώ πανηγυρικά, οι καθυστερημένοι ήμασταν εμείς που πηγαίναμε!Όλη η κατηγόρια στα μούτρα μας!Αλλά μη το λέτε ακόμα παίζει πόρτα. Ειδικά κάποια συνοικιακά μαγαζάκια που κάνουν ξαφνικά όνομα την ψωνίζουν. Στάλιν, χαλάνδρι "δε μπορώ να σας εξυπηρετήσω κύριε, είμαστε γεμάτοι"! Μου το είπε φίλος και μετά απο λίγο καιρό μου το είπε και μια φίλη. Ωραία πράγματα.