Το "καλός κόσμος" μπορεί να ακούγεται κάπως αλλά κυρίως μεταφράζεται σε "κόσμο όμοιο με μας". Δηλαδή αν πας σε ένα μαγαζί στο Κολωνάκι τέρμα καλοντυμένος, περιμένεις και θέλεις και οι υπόλοιποι να είναι έτσι. Αν πας σε ένα rockάδικο περιμένεις και θέλεις αντίστοιχα να είναι όλοι στην ίδια φάση. Το κόμπλεξ άρα είναι διπλό. Όσο κομπλεξικοί είναι αυτοί που θέλουν την πόρτα και μπαίνουν άλλο τόσο κομπλεξικοί είναι και οι πολέμιοι της που δεν μπαίνουν..