Δεν μπορώ να σας καταλάβω. Ο Τσάβες ήταν και αυτός ένας, αν όχι ο δικτάτορας με τη κλασική εικόνα και δράση διδακτόρων, σίγουρα δικτατορίσκος (σύμφωνα με την δημόσια εικόνα που έφτιαξε τύπου rock star). Την πραγματικότητα πίσω από την εικόνα δεν μπορούμε να την ξέρουμε. Γιατί μπερδεύεστε; Τι είναι αυτό που σας μπερδεύει; Πόσο σίγουροι είσαστε ότι εκλέχτηκε και με ποιες διαδικασίες; Οι πιο πρόσφατες προεδρικές εκλογές διεξήχθησαν στις 7 Οκτωβρίου 2012. Ο Ούγκο Τσάβες από το Ενωτικό Σοσιαλιστικό Κόμμα της Βενεζουέλας κέρδισε 4η συνεχή θητεία, με ποσοστό 55,25% έναντι 44,13% για τον κύριο αντίπαλό του, Ενρίκε Καπρίλες, από το κόμμα Πρώτα η Δικαιοσύνη. Στις εκλογές η συμμετοχή ήταν πολύ υψηλή, της τάξης του άνω του 80% σε μία χώρα όπου η ψηφοφορία δεν είναι υποχρεωτική.Το 2009 το Κοινοβούλιο ενέκρινε τροπολογία του Συντάγματος με βάση την οποία καταργούνται οι περιορισμοί στην ανανέωση της θητείας προσώπων που εκλέγονται σε διάφορα αξιώματα απευθείας από το λαό, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου. Συνακόλουθα, προκηρύχθηκε η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το Φεβρουάριο της ίδιας χρονιάς, ώστε ο Ούγο Τσάβες να διεκδικήσει και τρίτη συνεχόμενη προεδρική θητεία, το 2012.Στο δημοψήφισμα, που διεξήχθη στις 15 Φεβρουαρίου του 2009, το 54% των ψηφοφόρων ψήφισε υπέρ της κατάργησης του Συνταγματικού Άρθρου το οποίο περιόριζε στις δύο θητείες την παραμονή του ίδιου προσώπου στο ανώτατο αξίωμα της χώρας. Συγκεκριμένα, ψήφισαν "ναι" 6.310.482 ψηφοφόροι (54,85%) και "όχι" 5.193.839 (45,14%). Βρέθηκαν επίσης 206.419 άκυρα ψηφοδέλτια (1,79%) επί συνόλου 11.501.321. Η συμμετοχή ήταν της τάξης του 70,33%.Τα στοιχεία προέρχονται από τη Wikipedia. Τα συμπεράσματα δικά σας.Εκτός αυτών των στοιχείων και έχοντας ταξιδεύσει στην Λατινική Αμερική (ταξίδι που το προτείνω ανεπιφύλακτα), βλέποντας το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων εκεί (αναφέρομαι συγκεκριμένα στη Βενεζουέλα) είναι πραγματικά θλιβερό. Και μιλάμε για μία χώρα που είναι πρώτη σε αποθέματα πετρελαίου ξεπερνώντας ακόμη και τη Σαουδική Αραβία.Ταξίδευσα στην ευρύτερη περιοχή για δύο μήνες. Γνωρίζοντας και μιλώντας κυρίως με νέους ανθρώπους, μου εξέφραζαν τις αγωνίες τους περιγράφοντας τις πραγματικές συνθήκες διαβίωσης πίσω από τη “βιτρίνα” που τεχνηέντως εκπέμπεται στους δυτικούς. Σύμφωνα με τα όσα μου είπαν, ναι μεν επιθυμούν πραγματική δημοκρατία, από την άλλη οπωσδήποτε δεν θέλουν να μοιάσουν (προς τιμήν τους) με την δύση είτε αυτή λέγεται Η.Π.Α., είτε λέγεται Ευρώπη. Πολλά και διάφορα θα μπορούσα να αναφέρω από όσα είδα, έζησα, κατάλαβα και από όσα μου περιέγραψαν. Θα πω μόνο πως τον Τσάβες και τους ομοίους του δεν τον θέλουν καθόλου. Δεν υπάρχει πολίτευμα αλλά ΚΑΘΕΣΤΩΣ! Επίσης έχουν και εκείνοι τα δικά τους “Γκουαντάναμο” και όπως μου περιέγραψαν όχι με λευκά αλλά με κόκκινα κελιά. Οι μυστικές υπηρεσίες μεγαλουργούν και έχουν και αυτές τα δικά τους “φαντάσματα” να κυνηγούν. Οποιοσδήποτε πολίτης κινήσει, και μόνο, υποψίες για αντικαθεστωτική δράση φυλακίζεται για βλακώδης, κατασκευασμένες κατηγορίες. Στην αρχή για ένα μικρό διάστημα ως εκφοβισμός. Αν συνεχιστεί η αντίδραση και δεν υπάρξει “συμμόρφωση” για μεγαλύτερο διάστημα. Αν υπάρξουν ξεκάθαρα στοιχεία πιο δυναμικής αντίδρασης κατά του καθεστώτος απλά “εξαφανίζονται” για πάντα ή τους βρίσκουν σκοτωμένους τάχα εμπλεκόμενους με τη μαφία των ναρκωτικών. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μου και εφόσον διήρκεσε όπως σας ανέφερα δύο ολόκληρους μήνες υπήρχε πάντα η “διακριτική” παρουσία των μυστικών υπηρεσιών με πολύ συχνούς τυπικούς ελέγχους (τύπου “σε βλέπουμε”) από την αστυνομία. Πάντα όμως ευγενικοί και χαμογελαστοί… Ξέρουν πολύ καλά να κάνουν τη δουλειά τους. Από τις αντίστοιχες Ελληνικές πρεσβείες στο Μπουένος Άιρες και στο Καράκας που συνέστησαν να είμαι πολύ προσεκτικός στις κινήσεις μου δίνοντας κάποιες χρήσιμες συμβουλές. Αυτό το ταξίδι θα το θυμάμαι σε ολόκληρη τη ζωή μου. Οι άνθρωποι είναι ουσιαστικοί, εξαιρετικά φιλικοί και φιλόξενοι. Έκανα φιλίες και με κάποιους εξακολουθώ να έχω επικοινωνία. Πολύ ευχαρίστως θα ξαναπήγαινα. Για όσους σκέπτεστε ένα τέτοιο ταξίδι σας το προτείνω ανεπιφύλακτα!
