#5 Έχω την αίσθηση ότι αυτή η ιστορία κρύβει ανομολόγητο κόμπλεξ. Από ποιά πλευρά, δεν έχω καταλάβει, ίσως και από τις δύο. Είτε το νεόπλουτο ζεύγος κάνει επίδειξη πλούτου, μπορεί και αυθόρμητα ως ένα βαθμό που σημαίνει ότι δεν έχουν ενσυναίσθηση της κατάστασης του άλλου ζευγαριού, με το να μοιράζουν αβέρτα λεφτά και να μην τα ζητάνε πίσω είναι σα να επαναλαμβάνουν συνεχώς στα μούτρα του άλλου πόσα πολλά λεφτά έχουν που μπορούν να σπαταλανε για δυο οικογένειες, σαν τα λεφτά να μην έχουν καμιά απολύτως αξία (κι όμως έχουν, πρακτική, ιδιαίτερα αισθητή όταν είσαι εκείνος που τα στερείται), θίγοντας με αυτό τον τρόπο την αξιοπρέπεια του άλλου,είτε το ζορισμένο οικονομικά ζεύγος νιώθει μειονεκτικά, κομπλεξ, ζήλια για το άλλο ζεύγος που ζει μια αρκετά πιο άνετη και χλιδάτη ζωή και κάπου μεγαλοποιεί τα γεγονότα - κοινώς βράζει στο ζουμί του. Ίσως ισχύουν και τα δύο παραπανω και είναι αρνητικά μεν, αλλά παραμένουν ανθρώπινα σα συναισθήματα. Αν κάποιος τα συνειδητοποιήσει, μπορεί να κάνει κάτι για να τα καταπολεμήσει.Αυτό που βρίσκω κακό στην όλη ιστορία και η γνώμη μου είναι ότι δεν πρέπει να επαναληφθεί, είναι ότι έφτασες στο σημείο να πληγωσεις σε σημείο να προκαλέσεις κλάματα σε δυο τόσο σημαντικούς ανθρώπους για σένα, την κόρη σου και την καλύτερή σου φίλη....κι όλα αυτά για λεφτά...Είναι το σημείο όπου τα λεφτά χάνουν πραγματικά το νόημά τους, μπαίνουν ανάμεσα στους ανθρώπους, τους χωρίζουν και υπονομεύουν την ευτυχία. Συμφωνώ ότι η φίλη σου φερθηκε ανάρμοστα. Σε έφερε σε δύσκολη θέση δίνοντας χρήματα στο παιδί σου πίσω από την πλάτη σου. Υπάρχει πάντα ο κατάλληλος τρόπος να διαχειριστεί κανείς ακόμα και τις πιο δύσκολες καταστάσεις και αυτό το λέω τόσο για εσένα όσο και για τη φίλη σου. Η φίλη σου απ'τη μια επενέβει στην οικογένειά σου και στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών σου πέρα από τα επιτρεπτά όρια (πχ μπορει η κόρη σου να ήθελε μεν να κάνει τη δραστηριότητα αλλά εσείς ως γονείς να θεωρούσατε ότι δεν είχε κάτι ουσιαστικό να της προσφέρει οπότε και δε βρισκατε λόγο να πάρει μέρος). Αυτό οφείλεις να της κάνεις ξεκάθαρο. Συμφωνώ επίσης για τα πολύ ακριβά δώρα, αλλά όχι επειδή δε μπορείτε να ανταποδώσετε, αλλά για λόγους διαπαιδαγώγησης. Όμως κι εσύ έχασες την ψυχραιμία σου (γιατί τόση σύγχυση πια;) και φέρθηκες άσχημα. Αλλά εφόσον επαναλήφθηκε το σκηνικό (τα κλάματα) με τη φίλη σου, έχεις σκεφτεί μήπως δεν ήταν μια παροδική απώλεια ψυχραιμίας εκ μέρους σου, αλλά μήπως γενικότερα αυτός είναι ο τρόπος σου με τους ανθρώπους; Σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι πρέπει να δειτε τα πράγματα με ειλικρίνεια και να παραδεχτείτε ο καθένας στον εαυτό σου τι είναι αυτό ακριβώς που τον ενοχλεί. Κι αφού το εντοπίσετε μπορείτε να κάνετε τις απαραίτητες συζητήσεις, ξεκαθαρίσματα, οριοθετήσεις, χωρίς απαραιτήτως να τσακωθείτε/παραξηγηθείτε/πληγώσετε τους φίλους και τα παιδιά σας.Ψυχραιμία και καλή θέληση να υπάρχει κι όλα διορθώνονται.
