#4“μπορείς να ξεφύγεις από τα κακά του χαρακτήρα σου μεγαλώνοντας παιδιά; Πηγή: www.lifo.gr”Να σου πω πώς το βλέπω: δεν ξεφεύγεις από τα κακά του χαρακτήρα σου απλά μεγαλώνοντας παιδιά. Ίσα ίσα, που η κούραση και η αγωνία σου ενδέχεται να τα πολλαπλασιάζει κιόλας και η καθημερινή τριβή, σε συνδυασμό με τον ισχυρό ψυχικό δεσμό, δε σου επιτρέπει καν να τα κρύψεις. Το να μεγαλώνεις παιδιά όμως, εφόσον έχεις στοιχειώδη επίγνωση της σημασίας του ρόλου σου (όπως φαίνεται ότι έχεις), οπωσδήποτε σε βάζει στη διαδικασία και της αυτοκριτικής και της προσπάθειας να αποτελέσεις καλό παράδειγμα για το παιδί σου. Υπό αυτό το πρίσμα, ναι, η γονεϊκότητα είναι δυνατό να σε κάνει «καλύτερο άνθρωπο» - ας το πω έτσι – ή τουλάχιστον σου δίνει το έναυσμα για αυτοβελτίωση. Και μόνο που κάνεις την ερώτηση, είσαι σε καλό δρόμο, νομίζω. «Και που εκφράζω το πώς θα ήθελα να γίνουν δείγμα controlmania δεν είναι πάλι; Πηγή: www.lifo.gr»Εξαρτάται τι λέει κανείς και πώς το λέει. Δεν το θεωρώ a priori κακό. Σίγουρα θα δώσεις συμβουλές στα παιδιά σου και οφείλεις να τους εμφυσήσεις βασικές αξίες, όπως είναι η σημασία της ανεξαρτησίας, έτσι δεν είναι; Το θέμα είναι πού σταματάει η συμβουλή και ξεκινά η χειραγώγηση. Ο γονεϊκός ρόλος μας θέτει εξ ορισμού σε μία θέση εξουσίας απέναντι στο παιδί – θέλουμε δε θέλουμε – και κάποιες φορές θα γίνουμε και controlfreaks. Ας το παραδεχτούμε, πάει πακετάκι με τη γονεϊκότητα και η εξισορρόπηση είναι πάντα ζητούμενο. Σε όλα αυτά που σε απασχολούν βοηθάει πάρα πολύ η ψυχοθεραπεία και τη συνιστώ ανεπιφύλακτα.
