#4 Τι να πρωτοσχολιάσω....την "πολύ καλή σχέση" με τη γυναίκα σου, τρομάρα σου τα έχεις μπλέξει. Πολύ καλή σχέση δεν είναι το δεν τσακωνόμαστε είναι το έχουμε ουσιαστική επικοινωνία, εκείνη έπρεπε να είναι ο κοντινός σου άνθρωπος, η φίλη σου, πράγμα που είναι προφανέστατο ότι δεν συμβαίνει. Τώρα μας λες ότι αυτό το ρόλο τον έχει άλλη και όπως είναι φυσικό αυτός ο ρόλος φέρνει και τον έρωτα .Αλλά που να τα ξέρεις εσύ αυτά από τη θέση εξουσίας που σου την πέφτουν πολλές κι εσύ δεν ενέδιδες γιατί αγαπάς τη γυναίκα και τα παιδιά σου. Γιατί έπαψες άραγε? Κι αν όχι γιατί αυτό σταμάτησε να σε συγκρατεί?? Επειδή μήπως δεν είχε προκύψει κάτι πραγματικά ενδιαφέρον όπως τώρα? Τώρα πρέπει να δείξεις την αξία της καλής σχέσης και της αγάπης που λες πως έχεις. Καλά τα λόγια αλλά σημασία έχει τι επιλογές κάνεις όταν το δίλημμα είναι πραγματικό. Κι άντε να δεχτούμε πως δεν μπορούσες να κάνεις αλλιώς η "καλή σχέση¨δεν περιλαμβάνει ειλικρίνεια? Εγώ νομίζω πως είσαι το κλασσικό θλιβερό τυπάκι που θέλει και τη σύζυγο και τη γκόμενα και όλα για πάρτη του. Τη πρώτη την έχεις δέσει, τη δεύτερη ετοιμάζεσαι να την παντρέψεις, μη χάσεις και τον έλεγχο τελείως και βαθιά μέσα σου νιώθεις και υπεροχή απέναντι στον ταλαίπωρο μέλλοντα σύζυγο.. Δεν σχολιάζω καν γι αυτή που ετοιμάζεται να παντρευτεί και σε κάνει κουμπάρο, ούτε την κωμωδία που παίζετε στους συντρόφους σας, αφού φαντάζομαι θα κάνετε και παρέα όλοι μαζί τώρα με την επικείμενη κουμπαριά... τραγικό και χιλιοπαιγμένο...