5. Ρε συ δεν ξέρω. Γνώρισα τον πρώην μου στις 3 Νοεμβρίου, με παπάριασε στις 5 Δεκεμβρίου να γίνουμε "οφίσιαλ" και στις 12 Ιανουαρίου έκανε σχέδια για να μετακομίσει σπίτι μου και να μείνουμε μαζί. Σχέδια τύπου "εδώ θα μπει αυτο κτλ και αύριο μιλάω στο συγκάτοικο", και πήρε τον πατέρα του τηλέφωνο να του πει ότι μετακομίζουμε μαζί. 14 Ιανουαρίου το πρωί είπε οτι δε μπορεί να είναι ο εαυτός του και με χώρισε με μήνυμα. Ακόμα δε μπορώ να το χωνέψω το πατατράκ που έπαθα, γιατί με παρέσυρε ο ενθουσιασμός του γι αυτή τη σχέση. Τελοσπάντων, ο τύπος τελικά έχει και άλλα προβλήματα, αλλά αν με ρώταγες ένα μήνα και 2 μέρες πριν θα σου έλεγα ότι θέλει να περάσει τη ζωή του μαζί μου, όταν ο ίδιος μίλαγε για γάμους και μετακομίσεις. Και η μάνα του είχε κλείσει ήδη εισιτήριο να έρθει από τη Σλοβακία να με γνωρίσει...Από την άλλη, η μάνα μου όταν γνώρισε τον πατέρα μου ήταν σε αντίστοιχη φάση και στο τρίμηνο πάνω της έκανε ανεπίσημη πρόταση γάμου (ο πατέρας μου είναι φορέας μεσογειακής αναιμίας και την τράβηξε για εξετάσεις για να δει αν ήταν κι εκείνη). Δεν ξέρεις ποτέ πώς και από πού θα σου έρθει. Κράτα μια επιφύλαξη μέχρι να περάσει ο καιρός και να τον γνωρίσεις, πηγαίνετε λίγα ταξίδια μαζ, ρίξτε κανέναν καβγά να δεις πώς αντιδρά κι εκεί (γιατί ο δικός μου λάκισε με τον πρώτο καβγά πχ) και να είσαι αρκετά εγωίστρια αυτό το διάστημα. Δεν ξέρεις τι είναι ο άλλος που έχεις απέναντί σου και μέχρι να τον γνωρίσεις πρέπει να προφυλάξεις τον εαυτό σου.
