Όλα τα διαστημόπλοια Απόλλων διέθεταν μαγνητόφωνα τα οποία κατέγραφαν σχεδόν όλες τις συνομιλίες του πληρώματος, είτε επικοινωνούσαν με τη γη, είτε μίλαγαν μεταξύ τους. Με την επιστροφή κάθε πληρώματος, μία ομάδα τεχνικών έπαιρνε τις ταινίες και τις αποδελτίωνε. Ήταν μία χρονοβόρα διαδικασία και επιπροσθέτως δεν αποτελούσε πρωταρχικής σημασίας πληροφορία για κάθε αποστολή. Παρ όλα αυτά, μέσα σε μερικά χρόνια στα μέσα της δεκαετίας του '70, όλα αυτά τα αρχεία είχαν δοθεί για δημόσια χρήση. Παρότι υπήρξαν διαθέσιμα, μόλις πρόσφατα όλα αυτά τα κατεβατά έγιναν ψηφιακά διαθέσιμα γιατί πάλι χρειάζονταν χρόνια να δακτυλογραφήσει κάποιος όλον αυτόν τον σωρό από σελίδες. Άρα, ούτε απόρρητα ήταν, ούτε τώρα έγιναν γνωστές αυτές οι συνομιλίες. Απλά μία λεπτομέρεια όλου αυτού του τεράστιου κατορθώματος, θεώρησε ένας παραγωγός ότι μπορεί να του βγάλει ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα. Το πασπαλίζουμε με λίγο μυστήριο, αφήνουμε κάποια αμφιλεγόμενα ερωτήματα να πλανώνται χωρίς να ζητάμε απάντηση γιατί χαλάει τη σούπα, βάζουμε και έναν πομπώδη εκφωνητή και έτοιμο το θέαμα. Ούτε μυστήριο, ούτε τίποτε. Νάχαμε να λέγαμε...