"Είναι απολύτως λογικό – να ψαχουλεύουμε ακόμη το Facebook, να επιδιώκουμε κάποια μορφή επαφής, να ταραζόμαστε, να θεωρούμε εαυτόν «εμπλεκόμενο». Γιατί πολύ απλά είμαστε."Τραγικότερες συμβουλές από τους Guardian, Observer, NY Magazine δεν νομίζω να έχω διαβάσει. :)Τι νόημα έχει να βλέπει κάποιος/κάποια τι κάνει ο η πρώην/πρώην; Για να μένεις μια ζωή κολλημένος/η; Ή να συνεχίζεις να χαλιέσαι ψυχολογικά και σωματικά για ένα άτομο που πλέον είναι αλλού;Εκτός αν κάποιος του αρέσει να υποφέρει και να αυτοτιμωρείται, τότε πάσο.Μια χαρά είναι οι κλαασικές συμβολές. Το ότι πονάμε δεν σημαίνει ότι πρέπει να ρίχνουμε λάδι στη φωτιά. Ειδικά η μηδενική επαφή είναι ένας πολύτιμος κανόνας που μπορεί να προστατέψει την ψυχική υγεία σε έναν (επίπονο) χωρισμό. :)
