Ακριβώς. Επίσης στις Βορειοευρωπαικές χώρες τον ρόλο της οικογένειας τον παίζει πολύ συχνά το κράτος. Από την οικονομική ενίσχυση για να σπουδάσεις (μέσω υποτροφιών, δανείων, εύρεση εργασίας σε πανεπιστημιακούς χώρους κλπ), τους φορείς για να βρεις δουλειά στο αντικείμενό σου, σεμινάρια που σε πληρώνουν για να κάνεις προκειμένου να καταρτηστείς ακόμη περισσότερο, μέχρι την βοήθεια για την γέννα, την φύλαξη και τον παιδικό σταθμό των παιδιών σου, οι σύλλογοι της τρίτης ηλικίας για τους γονείς σου, οι παροχές για κάποιον με αναπηρία κοκ. Όπου το κράτος είναι φιλικό τα μέλη της οικογένειας δεν χρειάζεται να είναι τόσο εξαρτημένα μεταξύ τους. Το κράτος στην Ελλάδα μας θυμίζει την ύπαρξή του μόνο μέσα από την φορολογία και την τιμωρία (κλήσεις, δικαστήρια κλπ), πολύ σπάνια μέσα από παροχές. Απέναντι σε ένα εχθρικό κράτος το μόνο που θα μας σώσει σε μια στιγμή ανάγκης είναι οι κοντινοί μας άνθρωποι.