Όταν είχε βγει ο Θησαυρός της Βαγίας σε τηλεοπτική σειρά και το έβλεπε ο μεγαλύτερος αδερφός μου, ήμουν 3-4 χρόνων και η μουσική του είναι ΑΚΟΜΗ μια από τις πιο δυνατές παιδικές μου αναμνήσεις. Ακόμη και τώρα (που ποστάρω το link και ακούω το intro) έχω βάλει τα κλάμματα κι έχω ανατριχιάσει... Α ρε Σπανουδάκη...!http://www.youtube.com/watch?v=9nOsYFBbaaYΑπό βιβλία:- Μπόλικη Ελληνική μυθολογία (με κόλλημα στην Αργοναυτική Εκστρατεία)- Μαίρη Πόπινς- Διάφορα της Ένιντ Μπλάιτον (κυρίως ό,τι έδιναν δώρο "ΤΑ ΣΑΙΝΙΑ")- Μικρούς Εξερευνητές- Σειρά βιβλίων "Ο Μικρός Βρυκόλακας" (πολύ γέλιο...)- Μεταφυσική εγκυκλοπαίδεια της TIME LIFE (το χαμε από τότε το θεματάκι μας)- Ό,τι μπορούσε να μιλάει για εξωγήινους (ήμουν δύσκολο παιδί), μυστήρια, φαντάσματα κλπ (πολύ δύσκολο παιδί όμως...)Μέχρι που κάπου στο γυμνάσιο μας βάζει με το ζόρι ένας φιλόλογος να διαβάσουμε Καζαντζάκη και να γράψουμε περιλήψεις των βιβλίων του. Μου κλήρωσε "Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται". Τότε τον είχα σκυλοβρίσει τον καθηγητή, πλέον αναγνωρίζω ότι ήταν ο καλύτερος που είχα ποτέ. Ουσιαστικά ήταν το έναυσμα να σταματήσω τις μπούρδες και να διαβάσω κανονική λογοτεχνία (με ένα διάλειμμα Χαρρυ Ποτερ στα 29 μου...) ;-)Υ.Γ.: Και ένα που το διάβασα στα 25-26 μου και μακάρι να το είχα διαβάσει ΠΟΛΥ μικρότερος είναι το Ντέμιαν, του Herman Hesse.
