"Όμορφη πορτοκάλιά μου" του José Mauro de Vasconcelos, γιατί μου το χάρισε ο ιδιοκτήτης του σπιτιού που μέναμε στην παιδική μου ηλικία, και με έβαζε να το διαβάζω δυνατά για να μάθω καλή ανάγνωση!!Ήταν σαν παππούς μου, μιας που εγώ δεν γνώρισα. Κάπου ίσως να ταυτίστηκα και με τον ήρωα, αφού μόλις είχαμε μετακομίσει και εμείς"Οι διακοπές του μικρού Νικόλα" του Rene Goscinny, από τα πρώτα δώρα που μου έκανε δώρο ο αδερφός μου Χριστούγεννα."Οι Μικρές Κυρίες" της Louisa May Alcott. Το είχα πάρει από τις ξαδέρφες μου δανεικό, και με συγκλόνισε. Γνώρισα μια άλλη εποχή... Χαρά και λύπη σε εναλλαγή, και πόση δύναμη και αγάπη αντλείς από το παράδειγμα της Τζο, όταν έκοψε τα μαλλιά της...