Σε μία κοινωνία στην οποία οι περισσότερες αντιπαραθέσεις ξεκινούν με τη φράση "ξέρεις ποιος είμαι εγώ" και που επικρατεί μηδέν ανεκτικότητα και καθόλου σεβασμός για την ύπαρξη του άλλου τι περιμένουμε? Τις τελευταίες δεκαετίες έβλεπες πολλές φορές στους δρόμους κυρίως δύο να είναι έτοιμοι να λύσουν τις διαφορές τους παίρνοντας τη στάση δύο αντιπάλων σε γουέστερν αλλά που έμοιαζαν περισσότερο σαν δύο κοκκόρια έτοιμα να αρπαχτούν. Ο χουλιγκανισμός είναι στοιχείο της ελληνικής καθημερινότητας αλλά τους τελευταίους μήνες όλο και θεριεύει ειδικά με την παρουσία των ανεγκέφαλων τραμπούκων της ΧΑ που θεωρούν τη χώρα τσιφλίκι τους γιατί το κόμμα τους κατάφερε να μπει στη Βουλή.Πιστεύω πως μια σύγκρουση είναι αναπόφευκτη έτσι όπως εξελίσονται τα πράγματα κάτω αλλά πιστεύω ότι και μετά από αυτή τη σύγκρουση η υποτιθέμενη ηρεμία που θα επικρατήσει θα είναι προσωρινή. Η Ελληνική κοινωνία πρέπει να ξυπνήσει από το λήθαργό της, να εγκαταλείψει τη στάση του προσβεβλημένου/αδικημένου/υποταγμένου λαού και να σκεφθεί προς τα που θα πρέπει να πλεύσει το πλοίο και πως θα διαμορφώσει το μέλλον της. Η πόζα "περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις" είναι καλή για την ψυχική υγεία αλλά κάποτε τα προβλήματα και τα αδιέξοδα θα πρέπει να αντιμετωπιστούν.