Συμφωνώ 100% με το άρθρο, αλλά δεν μπορώ να παραβλέψω τα αποτελέσματα που είχε η κανάκιος παραγωγή για την οργάνωση και μάλιστα σ΄αυτήν την εποχή που ακούγεται έντονα το "εδώ εμείς έχουμε πρόβλημα, θα βοηθήσουμε τους άλλους;" Η κίνηση της action aid να συνεργαστεί μ΄έναν μη-δημοσιογράφο, αλλά με μια tv persona [ή ό,τι είναι ο Κανάκης], δεν είναι κάτι πρωτότυπο, όμως. Είναι, όμως, η πρώτη φορά που γίνεται μ΄αυτόν τον τρόπο εδώ [απ΄όσο θυμάμαι].Όσο για την ποιότητα του φιλμ [γιατί ντοκυμαντέρ ΔΕΝ είναι], με ξένισαν πολλά, όπως η MTV σκηνοθετική ματιά, ο ερασιτεχνισμός της παραγωγής, μα πάνω απ΄όλα του σεναρίου. Σε κάποια σημεία ντράπηκα για την ασχετοσύνη του παρουσιαστή, την αφέλεια και το επιφανειακό της παρουσίασης. Το κακό είναι ότι τέτοιοι είμαστε σε γενικές γραμμές. Θέλουμε sensationalism για να κινητοποιηθούμε. Είναι απογοητευτικό να κινητοποιεί η ρώγα του Κανάκη, αλλά that's the way it goes. Εδώ υπάρχει ολόκληρο debate για το κατά πόσο μπορούμε να χρησιμοποιούμε εικόνες αποστεωμένων παιδιών για να ευαισθητοποιήσουμε. Επειδή στην πραγματικότητα ζούμε, όταν καλούμαστε να φέρουμε αποτελέσματα για έναν τέτοιο σκοπό, ας χρησιμοποιούμε τον ναρκισσισμό ενός σαν τον Κανάκη, δεν πειράζει. Αρκεί να ξέρουμε πως τα χρήματα πηγαίνουν εκεί που πρέπει. Αυτό είναι που μετράει, στην πραγματικότητα και για την ώρα.