Ζω στο Newcastle της B.Αγγλίας και εργάζομαι στα γραφεία μιας παραγωγικής μονάδας όπου πολλοί από τους εργάτες μας στο εργοστάσιο είχαν ζήσει μέσα στην μιζέρια την εποχή της Thatcher. Έχω ακούσει φρικτές ιστορίες και ζω κάθε μέρα με τα αποτελέσματα των πράξεων της. Το Tyner and Wear/ Northumberland θεωρείτε ένα μέρος γεμάτο αγράμματους και φτωχούς και έως ενός σημείου υπάρχει και ένα δίκαιο σε αυτό. Oι περισσότερες οικογένειες εδώ προέρχονται από "broken homes". Λογικό είναι το φαινόμενο αυτό μιας και οι παλιότερες γενιές δεν είχαν ούτε λεφτά να στέλvουν τα παιδιά τους στο σχολειό και ούτε να τους μαγειρεύουν ένα σωστό φαγητό. Λόγου όλου αυτού πλέον είναι τεράστιο το ποσοστό των ανθρώπων που ζουν με τις κοινωνικές παροχές του κράτους, είναι άνεργοι, αλκοoλικοι, παρατάνε το σχολειό στα 16 και γενικώς δεν προσφέρουν τίποτα στο κοινωνικό σύνολο.Μην ξεχνάμε κιόλας ότι η Thatcher εδώσε τόση ισχύς στους πλουσιους, στις τράπεζες,στις κυβερνήσεις και στα μεγάλα κεφαλαια με αποτέλεσμα να έχουμε φτάσει στην σημερινή οικονομική κατάσταση. Ο,τι καλά και εάν έφερε στην Αγγλία (λίγα είναι) χάνουν νόημα από την στιγμή που τόσες οικογενείς πεινάγανε κατά την θητεία της.Εγώ χάρηκα ιδιαιτερα με τον θάνατο της. Όχι με τον θάνατο σαν πράξη αλλα περισσότερο με την έννοια "ένας άνθρωπος λιγότερος". Εύχομαι και άλλοι άνθρωποι που έσπειραν την φτώχεια και την πεινα σαν και αυτήν σιγά σιγά να ξεκουμπίζοντε.
