Αγαπητέ άρη , εγω θα ήθελα να αναφέρω τη δική μου εμπειρία που αν μη τι άλλο παρουσιάζει την αληθινή εικόνα...Εδώ και 8 μήνες έψαχνα να μάθω αλβανικά για επαγγελματικούς λόγους ( ναι!, πρέπει να είμαι αυτή η μόνη εξαίρεση που αναφέρετε πιο πάνω).Ξεκίνησα λοιπόν να ψάχνω με τα εξής αποτελέσματα: 1. Kαμία αλβανική οικογένεια που βρήκα στον περίγυρο μου..δεν μαθαίνει στα παιδιά της αλβανικά..2. Με μεγάλη δυσκολία βρήκα στο google κάποια φροντιστήρια αλλά λόγω μη ζήτησης των αλβανικών δεν είχαν καν τάξη τελικά3. ούτε στην πρεσβεία γνώριζαν να κάνουν σύσταση κάποιον εκπαιδευτικό.4 .Ινδοί φιλιπινέζοι κονγκολέζοι και άλλες εθνικότητες , όλοι πληρώνουν από μόνοι τους και κάνουν στα παιδιά τους , την μητρική τους γλώσσα...οι αλβανοί όχι...5. ψάχνοντας εδώ και εκεί βρήκα έρευνα, όπου οι αλβανικές οικογένεις δήλωσαν ότι δεν σκοπεύουν να γυρίσουν ποτέ πίσω τα παιδιά τους..θεωρούν εαυτούς τους έλληνες.6. όλοι οι οικονομικοί μετανάστες, όπως και εμείς στην γερμανία..μαθαίνουν στα παιδιά τους τη μητρική τους γλώσσα, γιατί όνειρο τους είναι να γυρίσουν πίσω μια μέρα.αυτά από προσωπική εμπειρία...και ευτυχώς βρήκα δασκάλα και μαθαίνω αλβανικά...οι αλβανοί γείτονες με κοιτάζουν με απορία που τους χαιρετώ πλέον στα αλβανικά..όπως και σεις φαντάζομαι!
