Εχω την αισθηση πως οταν δεν εχουμε βιωσει ποτε μας ρατσισμο τοτε δεν ξερουμε ακριβως τι σημαινει. Ισως να μπορουσαμε μονο κατα προσεγγιση να σκεφτουμε το πως θα νιωθαμε αλλα ακομα και η σκεψη ενος συναισθηματος απεχει πολυ απο το ιδιο το συναισθημα. Δεν μπορουμε να ξερουμε επακριβως τις προεκτασεις του ρατσισμου στα θυματα του. Και για αυτον τον λογο ενω υπαρχουν καλες προθεσεις, τελικα ενα προτζεκτ μπορει να καταληξει σε φιασκο. Γιατι δεν ειμαστε σε θεση να γνωριζουμε επακριβως τις αντιδρασεις και τα συναισθηματα που θα πυροδοτησει μια τετοια ενεργεια ανεξαρτητως των προθεσεων μας.