Δεν ειναι δυνατον αυτο που γινεται. Τρεχει κατι αλλο; Σαν στημενο φαινεται.Κι αυτη η ανελεητη κριτικη που γινεται τα τελευταια χρονια κρεμασμενοι μονιμως στο στομα του αλλου μπας και κανει κανα λαθος για να τον καταδικασουμε και να τον λιθοβολησουμε εμεις οι τελειοι. Πως αλλιως θα νιωσουμε την χαρα της στιγμης, ανωτεροι και σπουδαιοι; Ολο αυτο εχει καταντησει αρρωστια,μπιχλα και μιζερια. Ζηταει ο αλλος συγνωμη κι εμεις οι αλανθαστοι εννοειται πως δεν συγχωρουμε, μονο να κριτικαρουμε σκληρα θελουμε, διαφορετικα δεν υπαρχουμε. Ενας ανθρωπος κρινεται στο συνολο του και οχι απο μια ατυχη στιγμη.Λογικη και νηφαλιοτητα θελει η ζωη,αλλιως... καλο μεσαιωνα.