@λουκρητια 14.4.2013 | 01:05Όντως έχει κάποια βάση αυτό που λες, με τη διαφορά ότι χάνεις την ουσία στις (σημαντικές) λεπτομέρειες: Οι αμυντικές δαπάνες της χώρας ανέρχονται σήμερα στο 2,1% του ΑΕΠ. Ως ποσοστό, παραμένει σχετικά υψηλό, αλλά είναι το μισό σε σχέση με λίγα χρόνια πριν. Όσο για «το ότι αγοράζουμε συνεχώς πολεμικό εξοπλισμό»θα σε συμβούλευα να μην ανακυκλώνεις αστικούς μύθους και να ελέγχεις τις πηγές της πληροφόρησής σου: Η τελευταία σημαντική αγορά (που πάει ο νούς μου), είναι αυτή της αγοράς ΤΟΜΑ BMP-3 από τους Ρώσους. Η διακρατική συμφωνία υπεγράφη το Νοέμβριο του 2008 και ουδέποτε εκτελέστηκε (λόγω οικονομικής μας αδυναμίας).Σε ό,τι αφορά το πρώτο μέρος του σχολίου σου, είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα (σχεδόν πάντα) οι φοιτητές δεν «επέλεξαν να σπουδάσουν σε μια συγκεκριμένη πόλη, πολλές φορές θυσιάζοντας την σχολή που πραγματικά ήθελαν». Συνήθως δηλώνουν στο μηχανογραφικό δελτίο 50 σχολές/τμήματα ανά όλη την επικράτεια, και όπου κάτσει η μπίλια της ρουλέτας. Σχεδόν κανείς δεν κάνει την επιλογή συγκεκριμένων τμημάτων, διότι κινδυνεύει τελικά να μην περάσει πουθενά (άν, πχ με τα μόρια που τελικά συγκεντρώσει θα έπιανε τη βάση για το Τμήμα Κοζάνης – που όμως δεν δήλωσε– , αλλά όχι για την Πάτρα -που δήλωσε-). Εξαίρεση: κάποιοι υπερφιλόδοξοι (και ενδεχομένως ικανοί) υποψήφιοι που δηλώνουν μόνο πχ Ιατρική Σχολή Αθήνας και Θεσσαλονίκης (αλλά δε νομίζω ότι είναι αυτή η περίπτωσή μας στο ΤΕΙ Πάτρας). Οι δε οικογένειες που έχουν οικονομικό πρόβλημα (σχεδόν πάντα) θα στείλουν το παιδί τους να σπουδάσει, με την (δυστυχώς συνήθως φρούδα) ελπίδα ότι έτσι θα βρεί μια καλύτερη δουλειά στο μέλλον και θα ξεφύγει από τη μιζέρια. Θα κάνουν το σκ@τό τους παξιμάδι, θα ελπίσουν ότι ο πολιτευτής κουμπάρος θα κανονίσει μετεγγραφή σε πλησιέστερη πόλη, το παιδί (άν είναι σοβαρό) θα φροντίσει να βρεί μια δουλειά μερικής απασχόλησης για να καλύπτει κάποια έξοδά του, κτλ.Και εάν μιλάμε συγκεκριμένα για σπουδαστές ΤΕΙ, οι περισσότεροι είναι εκεί «κατά λάθος». Το 85% των θέσεων των ΤΕΙ προορίζεται για απόφοιτους λυκείων γενικής εκπαίδευσης. Οι οποίοι κατά τεκμήριο απέτυχαν να πιάσουν τις βάσεις για κάποιο ΑΕΙ και έτσι αναγκάστηκαν να συμβιβαστούν με κάποιο ΤΕΙ (ουδείς ψόγος, και εμένα το 1ο μου πτυχίο δεν είναι από ΑΕΙ, διότι όντως «απέτυχα» στις πανελλήνιες και δεν ήθελα να ξαναδώσω). ΟΚ, εξαιρέσεις μπορεί να υπάρχουν (πχ κάποιοι μπορεί να προτιμούν το Τμήμα Εμπορίας και Διαφήμισης του ΑΤΕΙ Αθήνας από κάποιο περιφερειακό ΑΕΙ χωρίς προοπτικές επαγγελματικής αποκατάστασης), αλλά και πάλι μιλάμε για την εξαίρεση της εξαίρεσης, ω εξαίρεση (κατά το η εμπλοκή, της εμπλοκής, ω εμπλοκή!)
