@ Kiki Tri 14.4.2013 1) Ο πρόεδρος του ΤΕΙ εκλέγεται με 3ετή θητεία. Επομένως, όταν λήξει η θητεία του (και άν θέσει εκ νέου υποψηφιότητα) εσείς οι σπουδαστές μην τον ψηφίσετε, αφού δεν σας αρέσει (είναι πολύ απλό). 2) Ο Νόμος 1404 (για τη λειτουργία των ΤΕΙ) προβλέπει ότι ο πρόεδρος εκλέγεται από σώμα αποτελούμενο από τους καθηγητές και ερευνητικό προσωπικό του ΤΕΙ, από εκπροσώπους των φοιτητών (σε ποσοστό 50% των ανωτέρω), εκπροσώπους του Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (σε ποσοστό 5% επί του αριθμού των καθηγητών) και εκπροσώπους του διοικητικού προσωπικού (σε ποσοστό 5% επί του αριθμού των καθηγητών). Με άλλα λόγια, το τί «αποφασίσατε στη γενική συνέλευση» δεν έχει καμία απολύτως σημασία, γιατί ούτε γίνονται εκλογές τώρα αλλά και άν γίνονταν, τα κουκιά των σπουδαστών αντιστοιχούν μόλις στα 5/16 (λιγότερο από ένα τρίτο) του συνόλου των ψήφων. 3) Δεν θα μου προκαλούσε καμία έκπληξη αν όντως ο πρόεδρος «εξυπηρετεί πελατειακές σχέσεις μέχρι και σήμερα», «κάνει συμφωνίες με φοιτητικές παρατάξεις», κτλ. Όλα αυτά όμως συν ο παιδιάστικος τρόπος που αξιοποιείτε το δικαίωμα συμμετοχής στη διαδικασία εκλογής προέδρου απλά δίνει δίκιο σε όσους υποστηρίζουν ότι κακώς το έχετε και θα πρέπει να σας αφαιρεθεί.4) Αν ο πρόεδρος «έχει κάνει πρόταση να καταργηθεί τμήμα το 2011 (πολυ πριν το αθηνα)» γιατί διαμαρτύρεστε ότι σας εξαπάτησε, σας έταξε άλλα και τώρα πράττει άλλα, κτλ;; Ο πρόεδρος (για τον όποιο λόγο) υποστήριζε εξ αρχής την μεταφορά της έδρας του ΤΕΙ. Άρα, πού είναι η μεγάλη έκπληξη;; 5) Σε τελική ανάλυση, το διακύβευμα της υπόθεσης ποιό είναι; Ειλικρινά αγνοώ. Ότι από την Πάτρα θα μετακομίσετε στο… Μεσολόγγι; Κούκλα μου, έχεις καταλάβει σε ποια εποχή ζούμε; Στην εποχή όπου πολλοί τελειώνουν το Λύκειο, φεύγουν από το σπίτι τους και ξαναβλέπουν τους γονείς τους μετά από 20 χρόνια. ΟΚ, δεν έχουμε ακόμα γίνει όπως η Αμερική (και καλύτερα, από αυτήν την άποψη), αλλά όπως και να’ χει, ζούμε στον αιώνα της μετακίνησης, της καινοτομίας, της μετανάστευσης, της παγκοσμιοποίησης, των προγραμμάτων Erasmus και Leonardo. Η αγωνία σας να μείνετε κολλημένοι εκεί που ξεκινήσατε τις σπουδές είναι πιο απογοητευτική και από την αγωνία των γονιών σας να βρουν μία δουλειά και να συνεχίσουν να την έχουν μέχρι να πάρουν σύνταξη (χωρίς ει δυνατόν, να χρειαστεί να αλλάξουν ούτε αριθμό γραφείου στα 35 χρόνια υπηρεσίας τους). 6) Από τη συνολική σας εικόνα, δεν με πείθετε για επαναστάτες. Φοβισμένα μαμόθρευτα, μπορεί. Μπορεί να ακούγεται ωσάν να σε πατρονάρω (κι είμαι 40 ετών, δεν έχω ακόμα την ηλικία του πατέρα σου) αλλά, με όλη την αγάπη, σου λέω ένα πράγμα: Είστε πλέον ενήλικες. Συμπεριφερθείτε και ως τέτοιοι. Και όχι σαν κι’ εμάς που υπήρξαμε μ@λ@κες. Αλλά να κοιτάξετε να γίνετε καλύτεροι από εμάς.
