Μεγάλο δίκιο έχεις, αλλά δεν είναι πάντα έτσι! Για να συναξάρω τη γνωστή διαφήμιση "η ζωή έχει τη γεύση που της δίνεις" Παντρεύτηκα πριν από αρκετά χρόνια με πολιτικό γάμο για γραφειοκρατικούς λόγους (ο αγαπημένος ήτο ξένος υπήκοος) Μετά από ένα χρόνο αποφασίσαμε να παντρευτούμε με πολιτικό (λίγο για να ευχαριστήσουμε τους γονείς μου που μας είχαν ένα χρόνο μες στα πόδια τους στο σπίτι, λίγο για να έρθουν οι δικοί του γονείς διακοπές, λίγο για το τζέρτζελο και λιγάκι για θρησκευτικούς λόγους) Παντρευτήκαμε σε ένα ερημοκκλήσι, με καλεσμένους μόνο αγαπημένους ανθρώπους (αφού καταφέραμε να συνεφέρουμε τη μάνα μου που ήθελε να καλέσει όλο το υπόλοιπο Αττικής!) Φορούσα ένα υπέροχο φουστανάκι που κόστισε 60 χιλιαρικάκια το όλο.Τι το θες όμως, όταν είσαι αδύνατος σαν κλαράκι (περασμένα μεγαλεία!)κι έχεις ένα υποτυπώδες γούστο, όλα σου πάνε!Μετά απ' την λιτή τελετή, κάναμε ένα υπέροχο γλέντι με κρέατα ψημένα απ' τα χεράκια του μπαμπά μου και καταλήξαμε να χορεύουμε ξυπόλητοι σαν τα αρκούδια... Η, πιο αστή τότε, κολλητή και κουμπάρα μου έχει ακόμα να το λέει πως ήταν ο πιο ωραίος γάμος της ζωής της. Το κόστος και η προετοιμασία ήταν γελοία, το αποτέλεσμα όμως θα το θυμάμαι για πάντα, μάλλον γιατί το έζησα και δεν το σκηνοθέτησα.
