Εφηβεία, Radiohead, ελπίδες και προσδοκίες, όνειρα και μυστικά όχι απαραίτητα άσχημα ή (αυτο)καταστροφικά.Πόσα μου θυμίζουν όλα αυτά! Και φαντάζομαι είμαστε πολλοί εκεί έξω που μοιραζόμαστε τις αναμνήσεις αυτές.Πολύ ωραία άρθρο, ρε συ Άρη. Και αληθινό.Σε λίγες γραμμές περιέγραψες μια ολόκληρη εποχή.Έχω πολύ καιρό να ακούσω το The Bends.Μέσα από αυτό τους πρωτοέμαθα - από το Fake Plastic Trees.