Είμαι άνθρωπος που απεχθάνεται την επιθυμία για επίδειξη. Υποθέτω πως κάνω λάθος αλλα όπως με προσβάλλουν οι κάγκουρες που μαρσάρουν, έτσι (και το λέω αυθόρμητα) ενοχλούμαι απο την εικόνα τον τραβεστί. Δεν έτυχε ποτέ να αποκλείσω κάποια επαφή με τραβεστί (γκέι φίλους έχω και δεν έχω κανένα θέμα προφανώς) απλώς δεν έτυχε. Ίσως γι αυτό δεν μπορώ να κατανοήσω την παραφύση τους και να την αποδεχτώ. Δυσκολεύομαι όμως με τα τώρα δεδομένα να καταλάβω την ανάγκη ενός ανθρώπου να δείξει, βεβιασμένα, κάτι άλλο απο αυτό που η φύση τον έπλασε. Ελπίζω να αντιλαμβάνεστε τον προβληματισμό μου.ΥΓ: προφανώς και τα τραγικά περιστατικά τα βρίσκω απαράδεκτα κ απάνθρωπα και τα απορρίπτω. το ότι κάτι μπορεί να με ξενίζει δεν σημαίνει πως ξεχνώ πως είμαι άνθρωπος.
