Είναι ένα πολύ λεπτό θέμα: προσωπικά μου έχει τύχη τουλάχιστον δυο φορές που βίωσα τον εκφοβισμό (bulling) όταν δεν ενέδιδα ή τουλάχιστον δεν ανταποκρινόμουν στα φλέρτ. Όταν το έπαιζα τρελίτσα και χαζή θύμωναν και την πρώτη φορά το είχα εκμυστηρευτεί (είχα σκάσει) σε μια συνάδελφο. Ετσι το είπε στο αφεντικό και ησύχασα απο τον οικογενιάρχη ανώτερο μου συνάδελφο (μου ζήτησε και συγνώμη).Την δεύτερη φορά υπέμενα τις λόξες του, μετά την αδιαφορία που έδειχνα, για περίπου μία εβδομάδα και ησύχαζα για δύο μήνες περίπου. Βασικά στις περισσότερες Ευρωπαικές Πόλεις υπάρχουν νόμοι που προστατεύουν τέτοιου ήδους επιθέσεις. Σε μεγάλες εταιρίες υπάρχουν και άτομα που τους έχει ανατεθεί ακριβώς αυτό το ζήτημα ή αλλιώς μπορείς να απευθυνθείς και στο σωματείο εργασίας. Αλλά το δίκαιο σου θα το βρείς μόνο άν συμπεριφερθείς όπως σου συνέστησε η Λένα. Σήμερα απολαμβάνω το φλέρτ, είναι ελιξήριο ζωής! Απλά έμαθα να εκφράζω τα όρια, σε περίπτωση που ξεπερνιούνται(δεν σημβαίνει γιατί γερνάω), στην δική του γλώσσα. Τέλος ο καλύτερος εκφοβισμός είναι πάντα η μήνυση (πρώτα λεκτικά). Εκτός άν είναι ψυχοπαθής!Τέλος μην ξεχνάμε ότι ιστορικά έχει περάσει ένα δευτερόλεπτο απο τότε που επήλθε νομικά η ισότητα των δύο φύλων.