«Βιώνουμε μια περίοδο της ιστορίας στη χώρα μας όπου υπάρχουν μεγάλες δυσκολίες. Ανεργία, άνοδος του νεοναζισμού, αβέβαιο μέλλον για χιλιάδες νέους, μη αναγνώριση δικαιωμάτων μειονοτήτων είναι μόνο μερικές από αυτές. Όμως ότι και αν συμβαίνει δεν μπορεί να συγκρίνεται με την Χούντα. Ο πολίτης όσο και αν ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΡΙΓΜΕΝΟΣ μέσα στην Δημοκρατία παραμένει ο νούμερο ένα υπεύθυνος για τις επιλογές του με την ψήφο του. Ίσως αυτό είναι που εκνευρίζει αρκετούς μέσα στην Δημοκρατία: Τους καθιστά υπεύθυνους για τις επιλογές τους. Τους εισάγει στον κόσμο της ενηλικίωσης.»Θεωρώ τον κύριο συλλογισμό του άρθρου απλοϊκό και ρηχό. Αντιστρόφως ανάλογο ως προς την κατάχρηση της λέξης ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ σε μία πραγματικότητα όπου επικρατούν εξαιρετικά αντιφατικές συνθήκες και πρακτικές στο όνομα αυτής.Σε μία πραγματική, αυτούσια ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στην οποία λειτουργούν οι θεσμοί σε καμία περίπτωση ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΔΕΝ ΝΙΩΘΕΙ ΡΙΓΜΕΝΟΣ, αδικημένος, μετέωρος.Σε μία πραγματική, αυτούσια Δημοκρατία εκ των συνθηκών ο πολίτης αναγνωρίζει και αναλαμβάνει τις πραγματικές ευθύνες που του αναλογούν. Αναθεωρεί, αναιρεί, διορθώσει τα αποτελέσματα λανθασμένων και εσφαλμένων επιλογών με διάφορους εναλλακτικούς και διεξοδικούς τρόπους επίλυσης. Με διαδικασίες όμως οι οποίες διασφαλίσουν συνεχώς και αδιαιρέτως τα βασικά δικαιώματα διατηρώντας τις ισορροπίες. Διαδικασίες βασιζόμενες πρωτίστως στο υγιές συνειδησιακό και νοητικό επίπεδο βάσει του οποίου διαμορφώνονται οι κανόνες. Σήμερα γίνεται κάτι τέτοιο;Η τότε δικτατορία εκμεταλλευόμενη τις κοινωνικοπολιτικές ασταθείς καταστάσεις εκείνης της εποχής, προφασιζόμενη διάφορους λόγους και κινδύνους επιβλήθηκε με "λογικά επιχειρήματα" και δυστυχώς όπως γίνεται σε αυτές τις καταστάσεις έπραξε όπως έπραξε. Σε ένα επίπεδο πρωτόγονης επιβολής η οποία στηρίχτηκε κυρίως στον εκφοβισμό και τρομοκρατία μέσω της στυγνής βίας.Ο κόσμος μας, η ευρύτερη κοινωνία μας, εξελίχθηκε και μαζί με αυτή εξελίχθηκε και το αντίστοιχο αρρωστημένο κομμάτι της το οποίο προσπαθεί και πάλι να επιβληθεί του συνόλου όπως τότε. Πάλι εκμεταλλευόμενο τις αντίστοιχές καταστάσεις και συγκυρίες της σημερινής κοινωνικό-οικονομικής αστάθειας. Επιβολή δια "λογικών, τεκμηριωμένων επιχειρημάτων" που όπως βλέπουμε είναι σχεδόν απολύτως αποδεκτά, ικανά για την τρομοκράτηση και την χειραγώγηση της μάζας. Επειδή οι προηγούμενες "δοκιμασμένες" μέθοδοι ωμής επιβολής εκτός του ότι είναι αρκετά νωπές, αποδείχθηκαν και "αναποτελεσματικές". Το μόνο που λείπει σήμερα είναι η ωμή βία. Η βία η οποία αντικαταστάθηκε από πιο μελετημένες και εξελιγμένες μεθόδους έμμεσης επιβολής, ίσως πιο αποτελεσματικές δεδομένου πως η ωμή βία αυτομάτως διεγείρει το αίσθημα αυτοάμυνας και αντίδρασης σε ολόκληρο το εύρος της. Πρακτικής και ηθικής. Οπότε βάσει των καταστάσεων γιατί να θεωρείται υπερβολικό ότι σήμερα βιώνουμε μία μορφή χούντας; Και που σημειώνεται η κατάχρηση; Γιατί θεωρείται καταχρηστικός είναι ο παραλληλισμός των σημερινών συνθηκών με τις τότε συνθήκες σε αναλογικό πάντα επίπεδο, τη στιγμή που υπάρχουν πολλά κοινά στοιχεία; Καταχρηστική είναι η άρνηση να δούμε την τραγική πραγματικότητα και τους ουσιαστικά γελοίους λόγους για τους οποίος βιώνουμε αυτή τη σημερινή παράνοια.Δεν θέλετε να το πείτε χούντα; Εντάξει. Δεν αλλάζει κάτι. Σε κάθε περίπτωση οι συνθήκες που βιώνουμε είναι καταπιεστικές. Ο τίτλος είναι που τα χαλάει; Αν και νομίζω πως στις σύγχρονες πολιτικές και νομικές επιστήμες επισήμως υπάρχει ο τεκμηριωμένος ο ορισμός της "Κοινοβουλευτικής Χούντας" ή της "Κοινοβουλευτικής δικτατορίας".
