Η Ιταλία φυσικά και επανεξάγει το ελαιόλαδο, δεν είναι δυνατόν να το καταναλώνει η ίδια, απο την στιγμή που εξάγει κι αυτή. Το πρόβλημα έγκειται στο οτι δεν υπήρξε ποτέ σχεδιασμένο πλάνο εξαγωγών απο το κράτος (όπως σε όλο το εμπορικό φάσμα), και έριξαν τους αγρότες στο λούκι των επιδοτήσεων και του εύκολου χρήματος. Καμία υποστηρικτική τεχνογνωσία, ακόμα και τώρα με βέργες χτυπάνε τις ελιές οι περισσότεροι, καμία σύγχρονη γεοπωνική υποστήριξη, οτι νάναι όπως νάναι, κόπηκαν και οι επιδοτήσεις, και τέζα ο καμπούρης. Αν αποφασίσουν οι νέοι αγρότες να δουλέψουν (επιτέλους) με εξαγωγική συνείδηση, σε συνδοιασμό με επιστημονική υποστήριξη, και κρατική διευκόλυνση, (δημιουργία εξαγωγικού πλάνου, άνοιγμα προς την Κίνα κλπ) ως προς τον εξαγωγικό τομέα, πολύ γρήγορα θα αντιστραφεί το διάγραμμα, και θα βρεθούμε στην κορυφή. Το τυράκι των επιδοτήσεων τελείωσε, τώρα πρέπει να βγούμε απο την φάκα σαν λαός, κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με συνεργασία, δυστυχώς άγνωστη λέξη στους Έλληνες, αλλα για όλα υπάρχει η πρώτη φορά, ας ξεκινήσουμε.