Το σχόλιο σας, Άρη Δημοκίδη, θυμίζει τις απολιτίκ εποχές της ευμάρειας και της ελαφρότητας. Βρήκατε συμπαθητικό ένα γέρο που - και καλά - δε φοβάται να καταπιαστεί με τις νέες μορφές επικοινωνίας και μιλάει απευθείας με τους νέους. Γιατί δε ψάχνετε λίγο να δείτε πώς οργανώθηκε αυτό το event και ποιοί bloggers πήρανε πρόσκληση, γιατί εγώ ξέρω bloggers πολύ, πολύ γνωστούς οι οποίοι δεν έχουνε και την καλύτερη ιδέα για το Μητσοτάκη, αλλά δυστυχώς δεν ήτανε εκεί για να γίνει ένας σωστός διάλογος. Στο διάλογο, ξέρετε, συνηθίζεται να υπάρχουν δύο διαφορετικές γνώμες, όχι μόνο η απόλυτη αλήθεια του γκουρού.Οι επικοινωνιολόγοι του προσπαθούν να τον λανσάρουν σαν τον τελευταίο "μεγάλο" πολιτικό στους νέους ανθρώπους που δεν τον έχουν ζήσει και δε ξέρουν, και εσείς τσιμπάτε. Λέτε πως ο Μητσοτάκης ήτανε η φωνή της λογικής και έλεγε όσα δε θέλαμε να ακούσουμε. Λοιπόν, εάν φτάσατε να πιστεύετε κάτι τέτοιο μετά από το σημερινό επικοινωνιακό σώου, μπορώ να πω πως οι επικοινωνιολόγοι του Μητσοτάκη είχαν πολύ εύκολο έργο.Το χειρότερο είναι πως επηρεάζετε νέεους ανθρώπους που σας διαβάζουν. Παραδεχτείτε ότι απλά γοητευτήκατε από έναν αστό πολιτικό παλιάς κοπής. Ο Μητσοτάκης μπορεί να μην κατουράει έξω από κανάλια, και να μην είναι ανιστόρητος, αλλά μήπως δεν ήτανε ο απόλυτος οπορτουνιστής; Και στο κάτω-κάτω, από έναν αστό πολιτικό παλιάς κοπής, το λιγότερο που περιμένεις από αυτόν είναι να μην κατουράει έξω από κανάλια.