Την FUCK YEAH 666, a.k.a Αλκηστη Γεωργιου,την γνώρισα από τα αρθρα της, μέσα στις σελίδες της αγαπημένης λαιφο, γύρω στο 2010-11. Θυμάμαι, τότε, την έψαξα και δε την βρήκα ουτε στο πάλαι πότε myspace, και για αρκετό καιρό, τώρα που το σκέφτομαι, της κανω κάτι σαν stalking! Νομίζω, ήταν από τις πρώτες φορές που βλεπω τοσο ενδιαφεροντα post και τετοια ταυτιση ενδιαφεροντων,και ειδικα με καποιες κοινες ‘εμμονες’ όπως οι νεκροκεφαλες με εχουν ενθουσίασει. Κάτι σαν upload, αλλά όχι ακριβώς, κάτι σαν εκθεση εαυτου, αλλά όχι ακριβώς. Όπως και να χει, την λατρευω! Ακολουθώ την πορεία της Fuck yeah 666 ακόμα, μέχρι και σήμερα, τρια ολόκληρα χρόνια μετά, και αυτό μάλλον την κάνει την πιο αγαπημένη μου blogger. Πιο πολύ απ' όλα, μου αρέσει αυτό το unisex attitude που χρησιμοποιεί στα κειμενα της , και αυτη η νοσταλγια που τη χαρακτηριζει παρα το νεαρο της ηλικιας της, που μου θυμίζει την αλκηστη που όμως δεν ξερω(!) η εμενα που επισης δε ξερω.
