Αυτό που λέτε εννοείται πως είναι απαραίτητο, δε βλέπω όμως το πολιτικό προσωπικό για κάτι τέτοιο.Αν αφήσουμε καμμενο-ναζήδες τι έχουμε; Στα δύο (πρώην) μεγάλα κόμματα δεν εμπιστεύομαι κανέναν γιατί και καλές προθέσεις να έχει είναι δύσκολο να τον αφήσουν να γκρεμίσει ότι δημιούργησαν τόσα χρόνια.Τα αριστερά κόμματα που κάποτε αντιπροσώπευαν ότι πιο φρέσκο και καθαρό, σήμερα βρωμάνε σαπίλα. Ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι ήμαστε στη δεκαετία του '80 του "Τσοβόλα δώστα όλα" και αγκαλιάζει ότι πιο οπισθοδρομικό υπάρχει στην ελληνική κοινωνία, και η ΔΗΜΑΡ αντί να προσπαθεί να ξεκινήσει ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις χτυπώντας τους παλιοκομματικούς της συνεταίρους, προσέχει μην δυσαρεστήσει το κομματικό κατεστημένο στο Δημόσιο απολύοντας μερικούς επίορκους. Για το ΚΚΕ δεν χρειάζεται να πω τίποτα, η πολιτική του είναι αυτοσκοπός, υπάρχουν ακόμα και αυτό τους είναι αρκετό.Μακάρι να διαψευστώ και να βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι...