#2 Είναι ηθικό να δώσεις σε κάποιον τη δύναμη της γνώσης ή όχι; Είναι ηθικό για αυτόν τον σκοπό να θίξεις πολύ ευαίσθητα προσωπικά του δεδομένα ή το τελευταίο ακυρώνει την καλή πρόθεση και μαζί τον καλό σκοπό;Είναι ηθικό να μπλεχτείς σε μια ισορροπία που δεν σε χωράει και εκ των πραγμάτων δεν γνωρίζεις καλά επειδή δεν σε εμπεριέχει και δεν σε αφορά;Όλες οι απαντήσεις εξαρτώνται από χίλια δυο. Ύστερα, μπορεί να εμπλέκονται και να κατισχύονται από άλλες ηθικές αξίες, πιθανότατα πολύ ισχυρότερες και καθολικές για εσένα (πχ. φιλία, αποστροφή στην εκμετάλλευση, ηθική ανταπόδωση, ιδεολογία περί απιστίας). Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Επιπλέον διαφέρει και από άνθρωπο σε άνθρωπο, διότι δεν έχουνε όλοι τις ίδιες αξίες ούτε στον ίδιο συνδυασμό/κατάταξη - ούτε την ίδια κρίση σχετικά με αυτές. Πρέπει να έχεις οπωσδήποτε μια ηθική αρχή διαμορφωμένη πάνω σε αυτό από την οποία δεν θα παρεκκλίνεις ποτέ; Έχεις ήδη αρχίσει να γίνεσαι ελαστική άλλωστε, εφόσον αναρωτιέσαι για την ηθικότητά της. Προσωπικά, δεν θα χρειαζόταν να αναρωτηθώ ποτέ για κάτι τέτοιο. Θα ήξερα - στην κάθε περίπτωση - αν θα το έλεγα ή όχι. Ακόμα και με ποιόν τρόπο θα το επικοινωνούσα. Ίσως αυτές οι διεργασίες να λαμβάνουν χώρα αυτόματα και η απάντηση να ξεπροβάλλει μέσα μας μόνη της, αν είναι για να εξωτερικευθεί τελικά. Χωρίς πρόθεση για μεγάλα λόγια, αν δεν είσαι έτοιμη για τις (όποιες τυχόν) συνέπειες δεν βλέπω τί νόημα έχει να αναρωτιέσαι. Ξέρεις ήδη τί πρέπει να (μην) κάνεις.
