Πολλοί είναι αυτοί που επιχαίρουν διότι οι οπαδοί του συνταγματικού τόξου πέτυχαν στο Σύνταγμα μία νίκη τακτικής κατά της ακροδεξιάς. Δυστυχώς, ελάχιστοι είναι αυτοί που έχουν την ψυχραιμία να δουν ότι, σε στρατηγικό επίπεδο, οι νεο-ναζί πάλι βγαίνουν κερδισμένοι. «Με πολλές μικρές τέτοιες νίκες, θα πετάξουμε τη Χ.Α. έξω από τη Βουλή και θα τη ξεριζώσουμε από την ελληνική κοινωνία» λένε διάφοροι στα social media. Πολύ λίγοι έχουν το background σε ιστορικές σπουδές/στρατηγική για να κατανοήουν ότι π.χ. στο ΒιετΝάμ οι Αμερικανοί κέρδισαν όλες τις μάχες, αλλά τελικά έχασαν τον πόλεμο.Πόσοι κατάλαβαν ότι για άλλη μια φορά έγιναν συνένοχοι στην ανέξοδη διαφήμιση της Χ.Α; Πόσοι κατάλαβαν ότι σε επίπεδο σχηματικό, πολλοί συμπολίτες μας απλοποίησαν τα συμβάντα ως απόπειρα αποτροπής δωρεάν διανομής τροφίμων σε φτωχούς Έλληνες (από αυτό το ίδιο το κράτος που ευθύνεται και για την φτωχοποίησή τους); Ότι, ακόμα χειρότερα, πέραν του γεγονότος καθαυτού, πολλοί ερμήνευσαν αυτή την αποτροπή: α) είτε για λόγους μισαλλοδοξίας προς τις απόψεις της Χ.Α. (!) β) είτε διότι η διανομή τροφίμων δεν είχε ως αποδέκτες και τους αλλοδαπούς. Αυτή η σχηματική απλούστευση είναι και η πιο επικίνδυνη. Βάζει στο μυαλό αρκετών την ιδέα ότι το επίσημο κράτος ήδη αντιμετωπίζει «παράνομους αλλοδαπούς και οι γηγενείς Έλληνες ίσα κι’ όμοια».Ποιά είναι η αξία των συγχαρητηρίων που δίδονται στον «κ.Δήμαρχο για τη γενναία στάση του» από άτομα που μέχρι χθές τον έβριζαν και τον περιγελούσαν και επιχειρούσαν να ασκήσουν εναντίον του (και της οικογενείας του) ακόμα και φυσική βία, λόγω των απόψεών του π.χ. για τη Βίλα Αμαλίας; Ποιά είναι η ηθική νομιμοποίηση αυτών που κατηγορούν την βία των νεοναζιστών, τη στιγμή που οι ίδιοι 40 χρόνια τώρα (δεκαετίες πριν τα μνημόνια/αυτοκτονίες/κτλ) αποτελούν τις πρωτοπόρες οργανωμένες μειοψηφίες που έχουν σπάσει τα ούμπαλα του κόσμου με τη βίαιη συμπεριφορά τους; Ποιά είναι η ηθική νομιμοποίηση όσων επικρίνουν την άκρα δεξιά, τη στιγμή που οι ίδιοι κυβέρνησαν τη χώρα (και με την ανεπάρκειά τους την παρέδωσαν δεμένη χειροπόδαρα στους δανειστές;) Ας είμαστε ειλικρινείς: ΚΑΜΙΑ. ΟΚ, είμαστε εναντίον τους. Χωρίς «αλλά» και χωρίς «αστερίσκους». Αλλά η Λογική μας λέει ότι μία άρνηση δεν αποτελεί θέση. Μπορείς να πεις ότι «αυτό το τραπέζι δεν είναι ξύλινο» - έτσι όμως δεν μας λές εάν είναι πέτρινο, πλαστικό ή μεταλλικό. Δεν αρκεί να λες «Μην ψηφίζετε τους φασίστες». Θα πρέπει και να προτείνεις αξιόπιστη εναλλακτική επιλογή. Διότι «η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού». Και ο κόσμος, άν σε θεωρεί απατεώνα και υποκριτή, θα αναγκαστεί να ψηφίσει και τους ακροδεξιούς, εάν κρίνει ότι δεν υπάρχει κάτι καλύτερο.Όπως τονίζω συνέχεια σε συζητήσεις, η μοναδική λύση για το θέμα της Χ.Α. είναι η παιδεία. Οι απαγορεύσεις όχι μόνο είναι αντιπαραγωγικές, αλλά συνήθως φέρνουν και το αντίθετο αποτέλεσμα. Μόνον η αλλαγή μυαλών και συμπεριφοράς από τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου θα καταστήσει προφανή την ποιοτική διαφορά ανάμεσα σ’ αυτά και σε όσους προτείνουν το μίσος. Αλλά βέβαια, αντί να κοιτάξουν να σοβαρευτούν, κάποιοι είναι ευκολότερο απλά να κουνάνε το δάκτυλο.
