@ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΚΡΗΣ 3.5.2013 | 15:39 Φοβάμαι ότι το πρόβλημα είναι πολύ πιο περίπλοκο. Θα δώσω ένα απλό παράδειγμα: Αναφανδόν ενάντιοι στη Χ.Α. είναι και κάποιοι, των οποίων ο πολιτικός χώρος απ’ όπου προέρχονται ή εκπροσωπούν χαρακτηρίζει ως ακροδεξιούς/ φασίστες/ ναζιστές/ κτλ ένα αντίστοιχα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, που απλά και μόνο έχει διαφορετικές απόψεις (π.χ. για το άν ο server του Indymedia έπρεπε να συνεχίσει να λειτουργεί τζαμπατζίδικα, επιβαρύνοντας την τσέπη του έλληνα φορολογουμένου). Θα μου πείτε «αυτό είναι το πρόβλημα»; Βεβαίως! Και αυτό είναι το πρόβλημα. Όταν επί δεκαετίες η έννοια του φασίστα έχει γίνει λάστιχο που καλύπτει το 50% ή 70% της κοινωνίας, γιατί μας προκαλεί εντύπωση ότι τελικά οι αληθινοί φασίστες έφτασαν στο 15%; Πόσοι τρόμαξαν όταν η Χ.Α. μπήκε στη Βουλή; Κατά την άποψή μου, πολύ λιγότεροι απ’ όσοι θα’ πρεπε. Όταν κάποιοι, συστηματικά και επί πολλά χρόνια βάφτιζαν «φασίστες» όλους τους αντιπάλους τους και θόλωναν να νερά, κάνοντας δυσδιάκριτα τα όρια ανάμεσα στην ακροδεξιά και τη συνταγματική νομιμότητα, τώρα πώς στο καλό δηλώνουν έκπληκτοι για την άνοδο της άκρας δεξιάς;;Επίσης λέτε: "Μην ψηφίζετε ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με την δημοκρατία". (Δικαίως ή αδίκως) η οποιαδήποτε παράταξη κατηγορεί την οποιαδήποτε άλλη παράταξη (χρόνια τώρα, και αναλόγως με την τρέχουσα επικαιρότητα), για: Οπορτουνισμό, δοσιλογισμό, συνεργασία με τα στρατεύματα κατοχής, συμπάθεια προς τους αναρχοαυτόνομους/αντιεξουσιαστές/φασίστες/ακροδεξιούς, για εαμοβουλγαρισμό, φραξιονισμό, σοσιαλφασισμό, δουλικότητα προς τα συμφέροντα της ντόπιας και ξένης ολιγαρχίας, κτλ, κτλ. Σ’ αυτό το δηλητηριασμένο περιβάλλον, πολύ απλά, το να βάλεις από τη μια μεριά τη Χ.Α. και από την άλλη όλους τους άλλους, είναι πολύ δύσκολο. Ή τουλάχιστον, είναι πολύ δύσκολο σε όσους ψηφίζουν Χ.Α., χωρίς καλά-καλά να καταλαβαίνουν τί κάνουν.
