Όντας ζωόφιλος από μικρό παιδί, με απωθούσε πάντα η οποιαδήποτε μορφή βίας σε κάποιο ζώο. Τελευταία όμως έχω αρχίσει να αναθεωρώ τις θέσεις μου σχετικά με το κυνήγι. Δεν αντιλέγω βέβαια πως για να είσαι ικανός μιας τέτοιας πράξης όπως το να αφαιρείς μια ζωή (ή να θεωρείς τον όρο "ζωή" ως κάτι που μοιράζεσαι μόνο με τους δίποδους φίλους σου) σίγουρα έχεις κάποια χαρακτηριστικά που... δεν σε κάνουν και τον καλύτερο άνθρωπο. Η ίδια η ιδέα του κυνηγιού όμως πιστεύω πως λαμβάνει τελικά μεγαλύτερο μερίδιο μίσους από ότι της αναλογεί.Και εξηγούμαι: Αφού θεωρούμαστε και εμείς ένα κομμάτι της φύσης, ένα ζώο όπως και όλα τα υπόλοιπα, πως παρεκκλίνουμε από τον ρόλο μας όταν κυνηγάμε; Κατηγορεί κανείς τα σαρκοφάγα ζώα όταν φροντίζουν για την λεία τους; Στην τελική ένας λαγός, ένα ελάφι ελεύθερο στην φύση είναι λογικό και κατανοητό ότι πιθανότατα θα γίνει βορά κάποιου άλλου ζώου, γιατί λοιπόν όχι του ανθρώπου;Η μόνη αντεπιχείρημα που με βάζει σε σκέψεις είναι ότι ο άνθρωπος πλέον έχει εξασφαλίσει την τροφή του, μπορεί να βρεί τόσες εναλλακτικές που κάλλιστα θα μπορούσε να απέχει από το να "δολοφονεί" τα υπόλοιπα ζώα. Βλέποντας το όμως σφαιρικά διακρίνω μια υποκρισία. Ωραία, έστω και δεν τρώμε ξανά κρέας γιατί κάποτε ήταν ζωντανό. Τα ραδίκια τι ήταν; Οι ντομάτες; Ακούγεται αστείο αλλά αν το πρόβλημα είναι η ίδια η ζωή που αφαιρούμε τότε πως εμείς ως αλαζόνες θεοί έχουμε θέσει αυθαίρετα όρια στο ποιος οργανισμός θεωρείται ζωντανός και ποιος όχι; Επειδή το κουνέλι τρέχει, βγάζει ήχους και είναι στην τελική ποιο κοντά στην δική μας εικόνα θεωρούμε την ζωή του ιερή; (Από την άλλη αυτούς που δεν τρώνε κρέας και τρώνε ψάρια δεν θα τους καταλάβω ποτέ.)Μακάρι λοιπόν τα πυρά κατά των κυνηγών να κατευθύνονταν κατά των βιομηχανιών κρέατος όπως αυτήν που μας έδειξε στο βίντεο ο alpha2zetta παραπάνω. Γιατί αυτές είναι πράγματι μια άλλη, απολύτως κατακριτέα, απάνθρωπη ιστορία.