Έχοντας περάσει από πανελλήνιες σχετικά πράσφατα, το 2006, συμμερίζομαι και καταλαβαίνω απόλυτα την αγωνία και τις σκέψεις του Δημήτρη και έχει κάθε δικαίωμα να θέλει να σπουδάσει. Δεν θα μιλήσω για την γενιά μου, τους 25άρηδες που δεν είχαμε ιδέα τότε για το τι μας επιφύλασσε το μέλλον και ίσως αυτό να ήταν καλό.Θέλω να σχολιάσω τον ορθολογισμό που επικαλείται ο μαθητής και τι μπορεί να σημαίνει αυτό καθώς η χρήση της λέξης είναι πολύ υποκειμενική. Για τον Δημήτρη ορθολογισμός σημαίνει ότι η ελευθερία μου τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. Ορθολογικό ονομάζει το να αποφασίσει αυτός για τον μέλλον του και συμφώνω αν και για μένα η ελευθερία μου αρχίζει με την ελευθερία του άλλου. Ορθολογικό, κατ'εμέ, είναι όταν η δημοκρατία λειτουργεί με βάση την ανωτερότητα κάποιων απέναντι σε άλλους να παρεμβαίνει ο λαός έτσι ώστε να την σώσει απ'την αυτοκτονία. Παροξυσμός για μένα είναι η επιστράτευση πολιτών πριν καν απεργήσουν (!) και όχι η αντίδραση στην επιστράτευση.Αυτό εγώ το ονομάζω υγεία. Επίσης, καλό είναι τα παιδιά να συζητάνε με τους καθηγητές τους. Υπάρχει μια παραφιλολογία ότι είναι υπερβολή να γίνει απεργία για δυο ώρες παραπάνω εργασίας. Αυτό πιστεύουν κάποιοι ότι είναι το πρόβλημα της εκπαίδευσης? Μιλάμε για ωρομίσθιους που τρέχουν από το ένα μέρος της Αττικής στο άλλο καθημερινά για 400 ευρώ, για σχολεία χωρίς αίθουσες, βιβλία,καθηγητές και θέρμανση. Για εκατομμύρια άνεργους καθηγητές και νεοδιορισμένους στην Άνω Ραχούλα που πρέπει να μετακομίσουν με τις οικογένειες τους για ψίχουλα. Όλα αυτά τα λέω γιατί έδωσα και εγώ πανελλήνιες και σπούδασα 7 χρόνια κάνοντας και μεταπτυχιακό και τώρα γεμίζω οργή γιατί το κράτος αυτό υποτιμάει καθημερινά την νοημοσύνη μου.Αύριο μπορεί να θέλει και ο Δημήτρης ή ο φίλος του να γίνει καθηγητής. Να σου πω εγώ τι θα γίνει? Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα τρέχεις κάθε μέρα σε φροντιστήρια και ιδιαίτερα. Το δημόσιο φαντάζει απλά αστείο. Μπορεί να πιστεύεις ότι δεν σε σέβονται και παίζονται πολιτικά παιχνίδια στην πλάτη σου, που αυτό γίνεται ανεξαρτήτως απεργιών και καθηγητών,και να αγανακτείς αλλά σκέψου πραγματικά (γιατί οι πανελλήνιες θα γίνουν ούτως ή άλλως) ποιος δεν σε σέβεται και αν όντως η αλληλεγγύη δεν είναι σημαντική παράμετρος για την ανατροπή μιας κατάστασης.