Καλά στο Βέλγιο, πράγματι, υπάρχει θέμα γκετοποίησης. Αλλά στην Ολλανδία, πού ακριβώς συναντήσατε τέτοιες καταστάσεις; Και ανεκτικότητα, πολυπολιτισμικότητα δεν σημαίνει απαραίτητα ότι όλοι είμαστε αγκαλιασμένοι, σημαίνει πως δεν αποκλείουμε a priori την πιθανότητα να είμαστε. Κοινώς, ο καθένας κοιτάει τη ζωή του και εφόσον δεν καταπατά τα δικαιώματα των άλλων, όλα παίζουν: μπορεί να ταιριάξουν τα χνώτα μας και να είμαστε όλοι μία παρέα ανεξαρτήτως θρησκείας ή εθνικότητας. Μπορεί και να μην ταιριάξουν και απλά να αδιαφορούμε (σε καμία περίπτωση να μισούμε, όμως). Αυτός είναι ο κανόνας στην Ολλανδία και φαίνεται πιο πετυχημένος από την γαλλική και βέλγικη συνταγή των μεγάλων αντιθέσεων και της γκετοποίησης. Εξαιρέσεις, ναι, υπάρχουν εκατέρωθεν αλλά το κοινωνικό χάος που περιγράφετε, δεν υπάρχει στην Ολλανδία.
