Εντάξει, τα περισσότερα αξίζουν πραγματικά και θα' θελα να πάω σε κάποιο από αυτά (τα εξωτικά) έστω μια φορά στη ζωή μου. Παρ'όλα αυτά, πείτε με ξενέρωτη, μου έρχονται εικόνες στο μυαλό με παιδάκια πεινασμένα κι αδύνατα, με παιδάκια να κλαίνε κι από πίσω να εκρήγνυται μια βόμβα, για να μπορούν να πάνε σε αυτά τα χλιδάτα κι εξωτικά μέρη το 0,01% (ίσως και λιγότερο) των ανθρώπων του πλανήτη. Και η σχέση του ενός με το άλλο είναι απόλυτη.
