Πριν αρκετά χρόνια βραδάκι-καλοκαίρι. Νομίζω ήταν το 2002 στα Εξάρχεια καθώς προσπαθούσα να βρω θέσω να παρκάρω την μηχανή επί των οδών Τζαβέλα και Μπενάκη. Τη στιγμή λοιπόν που τελικά στάθμευσα την μηχανή πάνω σε ένα πεζοδρόμιο βγήκε ακριβώς από πάνω, από ένα υπερυψωμένο ισόγειο παράθυρο ένας κύριος με ένα άσπρο φανελάκι και με παρακάλεσε ευγενικά αν μπορώ να μετακινήσω την μηχανή γιατί εκτός του ότι εμπόδιζε είχα πατήσει και τα ρολόγια της ΕΥΔΑΠ. Τον αναγνώρισα σχεδόν αμέσως. Ήταν ο Νότης Πιτσιλός. Μετακίνησα την μηχανή και μου ζήτησε ευχαριστώ με ένα χαμόγελο.
