Συμφωνώ με το άρθρο. Όσο κι αν θα ήθελα να ξυπνήσω το πρωί και απλά να μην υπήρχε η χρυσή αυγή, δυστυχώς δεν αντιμετωπίζονται έτσι. Αυτό που πιστεύω και εγώ, είναι ότι με αφορισμούς και βρισίδια δεν καταπολεμούνται. Σε αντιπαραθέσεις μαζί τους δεν έχει νόημα να επικαλούμαστε την ιστορία ή την πολιτική. Εκεί έχουν μάθει να παίζουν και δυστυχώς παίζουν καλά. Εξάλλου, η ιστορία και η πολιτική, όσο και αν είναι επιστήμες, έχουν και αυτές διπλές και τριπλές ερμηνείες και ο καθένας εξάγει δικά του συμπεράσματα. Αν όμως, η επιχειρηματολογία στραφεί σε πρακτικά ζητήματα που άπτονται των "κυβερνητικών" τους σχεδίων ή της ίδιας της ιδεολογίας τους, τότε οι όποιοι ισχυρισμοί τους καταρρίπτονται πολύ εύκολα. Αν για παράδειγμα τους ζητήσουμε να αναπτύξουν τα επιχειρήματά τους για την λεγόμενη "άρεια φυλή" ή την οποιαδήποτε γενετική ανωτερότητα, ή για τα θέματα ρατσισμού, εκεί υπάρχει τεράστια βιβλιογραφία από την κοινωνιολογία και την κοινωνική ψυχολογία όπου τα όποια τους επιχειρήματα καταλήγουν αβάσιμα και ψευδή.Ένα δεύτερο ζήτημα για μένα, είναι ότι όπως αναφέρει και το άρθρο, δεν εμφανίστηκαν ξαφνικά. Αν το δούμε με όρους συστημικής θεωρίας, η χρυσή αυγή αποτελεί αυτό που λέμε τον "αναγνωρισμένο ασθενή" που φέρει το σύμπτωμα. Για κάποιο λόγο εμφανίστηκε το σύμπτωμα τώρα και με τον δικό του τρόπο συντηρεί το σύστημα. Όταν λέω σύστημα, αναφέρομαι στην ελληνική κοινωνία και όχι μόνο στο πολιτικό σύστημα. Με το να προσπαθούμε να εξαλείψουμε το σύμπτωμα δεν καταφέρνουμε τίποτα. Πρέπει να δούμε τι έχουμε κάνει λάθος ως κοινωνία και πως προέκυψε ώστε να κάνουμε τις απαραίτητες αλλαγές για να πάψει να είναι χρήσιμο και να εξαφανιστεί σταδιακά.Αν δεν είμαστε πρόθυμοι να αλλάξουμε οι ίδιοι, και συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο που είμαστε και τώρα, η χρυσή αυγή, δυστυχώς θα συνεχίσει να υπάρχει.