Ένα από τα ελάχιστα θετικά των καιρών μας, θεωρώ πως είναι ότι επιτέλους κοιταζόμαστε στον καθρέφτη πραγματικά. Πέρα από τις φαιδρότητες και τις οριακές υπερβολές, νομίζω πως τελικά ωριμάζουμε σαν κοινωνία και αυτό με κάνει πιο αισιόδοξο για το μέλλον. Η κρίση σε όλες της τις διαστάσεις είναι το σοκ της ενηλικίωσης μετά από μια μάλλον δύσκολη εφηβεία ( θα μου συγχωρέσετε τον οίστρο...)