Εγώ πάντως είμαι ΑΠΟΛΥΤΑ σύμφωνος μαζί σου, Άρη (οκ, με εξαίρεση το ότι το γλυπτό του Ζογγολόπουλου είναι εξαιρετικό, προσωπικά το βρίσκω φρικτά άσχημο).Δεν αμφισβητώ το γεγονός του θανάτου των γυναικοπαίδων εκεί, έχω επισκεφθεί το μέρος δυο - τρεις φορές και έχω ψάξει το θέμα κατά καιρούς σε βιβλία. Θάνατος υπήρχε, χορός -με την αυστηρή του έννοια- ποτέ. Αυτό ήταν θέμα... μάρκετινγκ της εποχής και βοήθησε στο να γίνει το εθνικοπατριωτικό μήνυμα πιο ελκυστικό μέσα από τραγούδια και αφηγήσεις. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο :-)Ωστόσο πρέπει να ομολογήσω ότι ο τρόπος που συχνά μιλά η Μαρία Ρεπούση είναι υπερβολικά προκλητικός, χωρίς να υπάρχει λόγος :-) Αν το δεις με αυστηρά «ιστορική» ορολογία, προφανώς και δεν υπήρχε «χορός» του Ζαλόγγου. Όμως η Πολιτική δεν είναι Ιστορία· απαιτεί να είσαι πιο προσεκτικός στον τρόπο που εκφράζεσαι, και εκτίθεσαι. Έτσι δεν είναι;